ثریا بخشی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با اضطراب، افسردگی، استرس و پرخاشگری در بین دانش آموزان، انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع تحصیلی متوسطه دوم آموزش و پرورش ناحیه ۱ شهرستان ساری در سال تحصیلی ۹۵ - ۱۳۹۴ به تعداد ۲۱۵۶ نفر بود. طبق جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۲۷ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب جنسیت) به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی حسن زاده و اولادزاد (۱۳۹۴)، افسردگی، اضطراب و استرس لاویبوند و لاویبوند (۱۹۹۵) و پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) بود. داده های جمع آوری شده با نرم افزار IBM SPSS ۲۳ و آزمون های t تک گروهی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که میزان اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی، افسردگی، اضطراب، استرس و پرخاشگری در دانش آموزان کمتر از متوسط است. هم چنین، بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با افسردگی، اضطراب، استرس و پرخاشگری در دانش آموزان رابطه معنادار مثبت وجود دارد.

شبکه های اجتماعی مجازی، افسردگی، اضطراب، استرس، پرخاشگری