سیدعلی موسوی - گروه تربیت بدنی، دانشکده نربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکزی، تهران، ایران
فرشاد تجاری - گروه تربیت بدنی، دانشکده نربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکزی، تهران، ایران
علی زارعی - گروه تربیت بدنی، دانشکده نربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکزی، تهران، ایران

سابقه و هدف: منابع انسانی از ارزشمندترین سرمایه های هر سازمانی محسوب می شوند. عوامل گوناگونی وجود دارد که میتوانند تخصص و دانش را تحت تاثیر خود قرار دهند و به آن لطمه بزنند. به عنوان مثال تفاوت های فردی و نوع شخصیت افراد میتواند در شدت بروز تحلیل رفتگی عاملی مهم تلقی شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین ویژگی های شخصیت و تحلیل رفتگی شغلی کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان کرمانشاه بود. روش کار: برای انجام این پژوهش کارکنان با تکمیل پرسشنامه های تحلیل رفتگی شغلی مزلاچ و ویژگی های شخصیتی آیزنک مورد بررسی قرار گرفتند. پس از جمع آوری داده ها و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ، از مدل آماری رگرسیون چندمتغیری جهت پیش بینی فرسودگی شغلی از طریق ویژگیهای شخصیتی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که ارتباط معنی داری بین ویژگی های شخصیتی با تحلیل رفتگی شغلی در سطح ۰۱ / ۰ = α مشاهده میشود. به عبارتی دیگر، توان پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی از طریق ویژگی های شخصیتی وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش توصیه میشود به مشخصات فردی و نوع تیپ شخصیتی افراد توجه خاصی شود تا بر اساس آن امکان برنامه ریزی های ویژه جهت پیشگیری از بروز تنش های شغلی ناشی از عدم تناسب خصوصیات فرد با شغلش مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد و از این طریق فرد در موقعیت شغلی متناسب با ویژگی های شخصیتی اش انجام وظیفه نماید.

تحلیل رفتگی شغلی، خستگی هیجانی، مسخ شخصیت، فقدان موفقیت فردی، ویژگی های شخصیتی