محمدحسام آذربایجانی - دکترای پژوهش هنر

بسیاری از محققان در مورد رابطه بین هنرو موسیقی شناسی، شهر و فرهنگ بحث کرده اند. روش های طراحی برایبرجسته کردن مثلا: سماع که صحنه آرایی خاصی ایست که مشخصه اصلی آن، حرکت وابسته به موسیقی یا زاده ازموسیقی است و همین حرکت وابسته به موسیقی، خودش وابسته به فضاست و در فضای خاصی و با ترسیم خطوط وسطوح بوجود می آید.از طرفی دیگر، صوفیان بر این باورند که راه رسیدن به کمال، تجرد بخشیدن به ماده است و یکی ازاین روشها استفاده از شکلهای نمادینی است که معنا و زیبایی مجرد بودن را اشاره می کند. این اشکال نمادین، فرمهایهندسی خاص از جمله منحنی است که می شود حرکتهای موزون در سماء و ورزش های سنتی ایرانیان را که در فضاییمدور انجام می گیرد را به آن تعبیر گرفت که همه اشاره به مجرد گرایی و کمال دارند. اگر چه موسیقی، بعضی اوقاتممکن است صرفا لذت شنوایی را بر انگیزد مثل دو یا چند رنگ خوب ترکیب شده بی آنکه حاوی پیام خاصی باشد لذتآورند. پس از این دو تعریف معماری و موسیقی می شود اینطور استنباط کرد که مردمک چشم و پرده گوش جهان برونو درون را به هم مرتبط می کند. ، تلاش برای رسیدن به والای هنر. در حالی که نظریه پردازان فرهنگ از موسیقی غربیبه عنوان یک نگاه نو استفاده کرده اند درموسیقی برای شناسایی "ابعاد پنهان"هارمونی مشترک در اجتماع آن وجوددارد ، از موسیقی به عنوان شناسه آئین فرهنگی استفاده می شود

موسیقی، شناسی، شهر ، فرهنگ