صادق امینی - کارشناسی روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه شهید باهنر اصفهان
علی فتاحی الکوهی - کارشناسی روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه شهید باهنر اصفهان
ابوالفضل یاوری پور - کارشناسی روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه شهید باهنر اصفهان
عرفان فاطمی دوست - کارشناسی روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه شهید باهنر اصفهان

هدف از این پژوهش ، بررسی نهاد آموزش و پرورش از نگاه توسعه مدارانه می باشد. برای تبیین تاثیر آموزش برمحوریت توسعه پایدار دو رویکرد عمده وجوددارد: رویکرد بهره وری و رویکرد قابلیتی.در رویکرد بهره وری هدف از آموزش تنها افزایش بهره وری نیروی کار است اما در رویکرد قابلیتی به آموزش،ارتقاءبهره وری نیروی انسانی از نتایج میانی است و آنچه بیشتر حائز اهمیت است، ارتقاء فرهنگی و اجتماعی ناشی از آموزش است. از سوی دیگر در نظام بین المللی نوین تقسیم کار،آموزش نقش محوری را در تقسیم کشورهای جهان دارا است و کشورهایی که از نظام آموزشی مطلوبتری برخوردارند توانسته اند با استفاده از تولیدات با فناوری بالا و دانش بنیان از رشد اقتصادی پایداری برخوردار گردند. در این پژوهش به مباحث توسعه پایدار در وزارت آموزش و پرورش و زیر شاخه های آن برای تسهبل روند پیشرفت راهبرد های نظام آموزش و پرورش ، پرداخته شده است.

توسعه پایدار ؛ پیشرفت ؛ وزارت آموزش و پرورش ؛ نظام