زینب اسماعیلی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
بهرام شریف نبی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
جهانگیر خواجه علی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.

بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه درختان سیب در مناطق مختلف جهان دارای اهمیت است و سالیانه خسارت قابل توجهی به باغ­های سیب در سراسر دنیا وارد می­کند. با توجه به حضور عوامل قارچی جدیدا شناسایی شده در مناطق سیب­کاری استان اصفهان، حساسیت گونه­های Fusarium solani و F. oxysporum به عنوان فراوان­ترین گونه­های شناسایی شده زوال درختان سیب نسبت به قارچکش­های معمول شامل تیلت، امیننت، کابریودو، کولیس، ارتیواتاپ، لاماردور، یونیفرم، فلینت، استروبی، رورال­تی­اس و توپسین­ام در غلظت­های ۱۰، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ و mg/l۲۰۰ در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. قارچکش­های لاماردور، رورال­تی­اس، ارتیواتاپ و تیلت به دلیل میانگین بازدارندگی رشد میسلیومی بیش از ۵۰% در اغلب غلظت­های مورد آزمایش در دو گونه Fusarium و قارچکش امینت در همه غلظت­های مورد آزمایش در F. oxysporum در مقایسه با سایر قارچکش­ها در شرایط آزمایشگاهی، تاثیر بیشتری در مهار رشد میلسیومی داشتند. اگرچه اجرای آزمون آزمایشگاهی در غربال­گری اولیه قارچکش­ها بسیار مفید است اما به منظور توصیه قطعی یک قارچکش جهت کنترل بیماری، علاوه بر آزمون قارچکش­ها در شرایط آزمایشگاه، اجرای آزمون در شرایط گلخانه و مزرعه نیز ضروری می­باشد.

عوامل قارچی, پوسیدگی ریشه و طوقه, زوال درختان سیب, بازدارندگی رشد میسلیومی, Fusarium