ناهید عباسی فشمی - تهران شهرک امید ششم غربی پلاک ۳۲ واحد ۸، دانشگاه شمال آمل، دانشکده فنی/ مهندسی شیمی

سیستم های دوفازی آبی شامل دو سیال امتزاج ناپذیر مخلوط دو پلیمر ناسازگار و یا یک پلیمر و نمک در توده حلال آب که در آب در هر فاز ۷۰ تا ۹۰ درصد وزنی میباشد. از مشکلات این سیستمها میتوان به کمبود داده های تعادل فازی و تاثیرپذیری این سیستم از پارامترهای متعدد عدم پیش بینی رفتار آنها و تداخل پارامترهای مختلف و محدودیت استفاده در صنعت اشاره کرد. این پدیده در بیوتکنولوژی برای جداسازی اجزا مفید است و در روشهایی مانند استخراج با استفاده از حلالهای آلی معمولی نیز مفید است. در این تحقیق مطالعات آزمایشگاهی و مدلسازی ریاضی و خواص فیزیکی سیستم دوفازی آبی پلی اتیلن گلایکول ۲۰۰۰ و نمک های روی سولفات و منیزیم سولفات و سدیم سولفات در دمای ۱۵,۲۹۸ کلوین بررسی و همچنین جرم حجمی، ضریب شکست، برای سیستم دو جزئی پلی اتیلن گلایکول و آب، نمک، آب و سیستمهای تک فاز و دو فاز داده های منحنی فازی و خطوط رابط با معادلات بن کرافت مورد بررسی قرار گرفت و در رابطه با رفتار فازی این سیستم ها مشخص گردید میزان جرم حجمی در سیستم دو جزیی پلی اتیلن گلایکول + ۲۰۰۰ آب با افزایش مقدار پلیمر افزایش یافته، در سیستم دو جزیی روی سولفات + آب ، با افزایش مقدار هریک از نمکها میزان جرم حجمی افزایش یافته است و این میزان در سیستمهای سه جزیی پلی اتیلن گلایکول + ۲۰۰۰ آب+ نمک روی سولفات نیز همانند سیستم قبلی با افزایش مقدار نمک و پلیمر موردنظر افزایش مییابد اما در صورت عدم وجود نمک با مقدار کمتر نمک نسبت به پلیمر با کاهش بیشتری مواجه میشود همچنین طبق نتایج بدست آمده مشاهده گردید که میزان ضریب شکست حجمی در سیستم دو جزیی پلی اتیلن گلایکول + ۲۰۰۰ آب با افزایش مقدار پلیمر افزایش یافته و در سیستم دو جزیی روی سولفات + آب با افزایش نمک نیز افزایش مییابد، و این میزان در سیستمهای سه جزیی پلی اتیلن گلایکول + ۲۰۰۰ آب + نمک روی سولفات نیز با افزایش مقدار نمک و پلیمر افزایش مییابد و در صورت عدم وجود پلیمر و یا استفاده از مقدار کمتر پلی اتیلن گلایکول ۲۰۰۰ با تغییرات کاهشی بیشتری مواجه میشود.

پلی اتیلن گلایکول، جرم حجمی، روی سولفات، سیستم دوفازی آبی ، ضریب شکست، گرانروی