فرزانه نوری - دانشجوی پسادکتری، گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
سهراب دل انگیزان - دانشیار اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
علی سیبوبه - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه علوم و فنون مازندران، بابل

دانشگاه به عنوان مهمترین نهاد تولید دانش، ایدههای جدید و تکنولوژیهای روز سهمی در مدیریت بحران نداشته و حضور اساتید دانشگاه در زمان بحران اغلب به صورت داوطلبانه و فردی است. حال آنکه دانشگاه به سبب بهرهگیری از نخبگان در رشتهها و تخصصهای گوناگون؛ منبعی ارزشمند برای ارائه مشاوره، ایدههای جدید و راهحلهای بدیع برای مسائل و چالشهای پیشروی مقامات محلی در مدیریت بحران است. همچنین تکنولوژی دانشگاهی که هنوز وارد صنعت نشده و اغلب دولتها با آن آشنایی ندارند نیز در این خصوص میتواند کارگشا باشد. این مقاله با مطالعه اسنادی مقالات و کتب مرتبط به نقش و فعالیت دانشگاهها در زمان وقوع زلزله ۱۱ مارس ۲۰۱۱ ژاپن که پرهزینهترین بلای طبیعی تاریخی تا به امروز شناخته میشود، با روش داده بنیاد به ارائه مدلی جهت حضور دانشگاهها در زمان بحران پرداخته و ساختاری پایه را در این خصوص معرفی مینماید که میتواند مبنایی برای مقامات شهری و دانشگاهها جهت تدوین ساختار تعامل ایشان در زمان بحرانهای شهری و منطقهای باشد.

مدیریت بحران، اقتصاد شهری، انتقال تکنولوژی دانشگاهی، داده بنیاد