آرزو مستقیمی - Department of Biology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Alborz, Iran
پروین تراب زاده خراسانی - Department of Biology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Alborz, Iran
مینا رمضانی - Dept. of Biology, Islamic Azad University, Tehran, Iran

زمینه و هدف: رتینوئیک اسید به عنوان تنظیم کننده ی مهم رشد و نمو و تمایز سلولی شناخته شده و برای فرآیند نرمال تولیدمثلی در جنس نر و ماده ضروری است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات رتینوئیک اسید بر روی بافت رحم و هورمون های استرادیول و پروژسترون در موش های ماده بالغ BALB/c انجام شد.  مواد و روش ها: در این مطالعه پس از مشخص شدن دوز مناسب رتینوئیک اسید، تزریق طی ۳۰ روز به صورت درون صفاقی (IP) بر روی ۷۵ موش ماده بالغ BALB/c با انتخاب دوزهای ۱۵ (گروه اول)، ۲۵ (گروه دوم) و kg.b.w / mg ۳۵ (گروه سوم)، گروه کنترل (عدم تزریق) و شم (تزریق آب مقطر) صورت گرفت. برای مقایسه گروه ها از آنالیز ANOVA و سپس آزمون Dunacn استفاده شد و سطح معنی داری (۰۵/۰P <) و (۰۰۱/۰P <) در نظر گرفته شد. نتایج: در بررسی های مربوط به بافت رحم افزایش معنی دار قطر کلی رحم و ضخامت لایه های (آندومتر، میومتر، پریمتر) (۰۵/۰P <)، (۰۰۱/۰P <)، افزایش تعداد غدد ترشحی بسته و کاهش تعداد غدد ترشحی باز (۰۰۱/۰P <)، افزایش استرادیول (۰۵/۰P <) و کاهش پروژسترون (۰۵/۰P <) مشاهده شد. نتیجه گیری: رتینوئیک اسید اثر تخریبی بر روی بافت رحم و هورمون های جنسی دارد و استفاده از آن خصوصا در زنان باید تحت نظارت پزشک و آگاهانه صورت گیرد.

Retinoic acid, Uterus, Estradiol, Progesterone, Mice, رتینوئیک اسید, رحم, استرادیول, پروژسترون, موش