غلامرضا درویشی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- محیط زیست دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
داریوش یوسفی کبریا - استادیار گروه عمران - محیط زیست دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
فرشیدرضا حقیقی - استادیار گروه عمران - محیط زیست دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

امروزه، پیوند میان ملاحظات زیست محیطی در فرایند برنامه ریزی توسعه (از سیاست گذاری تا اجرای پروژه) بعنوان یک ضرورت ملی، اقدامی راهبردی برای دستیابی به توسعه پایدار کشور محسوب می شود. با توجه به این مهم، ارزیابی زیست محیطی، ابزاری برای مدیریت محیط زیست و تضمین توسعه پایدار خواهد بود. مطالعات اثرات زیست محیطی باید بگو نه ای باشد تا در غالب ظرفیت زیست محیطی به عنوان پارامتر اساسی در طراحی راه و برنامه ریزی حمل و نقل، ارائه شود. طبق تعریف، ظرفیت زیست محیطی ظرفیتی است که نه براساس حداکثر توان راه در عبور دادن ترافیک موتوری، بلکه با توجه به رعایت حداقل شرایط زیست محیطی در اطراف راه تعیین می‌شود. در جهت روشن شدن مسائل زیست محیطی برای برنامه ریزان، تهیه مطالعات اثرات زیست محیطی بصورت فرموله شده در طرحهای مدیریت ترافیک و طراحی جاده ها مورد توجه قرار گرفته است و هدف از این تحقیقات این است که بتوان با انجام مطالعات زیست محیطی، تقاضای حمل و نقل را به شرطی که اثرات منفی زیست محیطی آن بیش از استانداردها و قوانین نباشد، تعیین نمود.مطالعات ارزیابی زیست محیطی راهها می تواند در تعیین ظرفیت زیست محیطی بسیار موثر باشد. این تحقیق، پیامدهائی که امکان دارد در مسائل عمرانی از قبیل راه و ... بوجود آید را مشخص کرده و با شناسائی دقیق اثرات منفی و مثبت در قالب گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی، می تواند به تعیین دقیق تر ظرفیت زیست محیطی راه کمک کند. هدف کلی این تحقیق انجام ارزیابی زیست محیطی راه، در راستای تعیین ظرفیت زیست محیطی آن خواهد بود.

ظرفیت زیست محیطی- ارزیابی زیست محیطی- مدیریت محیط زیست- حمل و نقل