رقیه نجاتی - Department of Food Safety and Hygiene, Faculty of Health, Fasa University of Medical Sciences, Fasa, Iran
آمنه نعمت الهی - Department of Food Safety and Hygiene, Faculty of Health, Fasa University of Medical Sciences, Fasa, Iran
مهسا حسن زاده - Department of Analytical Chemistry, Faculty of Chemistry, Urmia University, Urmia, Iran
علی خانی جیحونی - Department of Public Health, Faculty of Health, Fasa University of Medical Sciences, Fasa, Iran
مهران صیادی - Department of Food Safety and Hygiene, Faculty of Health, Fasa University of Medical Sciences, Fasa, Iran

زمینه و هدف: امروزه حضور فلزات سنگین در محیط زیست و تجمع آن­ها در زنجیره غذایی و بنابراین مواجهه انسان با آن­ها یک خطر جدی محسوب می­شود. هدف از این مطالعه اندازه­گیری میزان فلزات سنگین نیکل، آرسنیک، سرب، روی و کادمیوم در بافت جگر، عضلات ران، سینه و سنگدان مرغ در شهر شیراز (۱۳۹۷) است. مواد و روش­ ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بود. بدین منظور تعداد ۱۰ برند مختلف شامل بافت جگر، عضلات ران، سینه و سنگدان مرغ از فروشگاه­های سطح شیراز جمع آوری و با رعایت سیستم سرمایشی به آزمایشگاه منتقل گردید. برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین با استفاده از دستگاه طیف سنج نشر اتمی پلاسمای جفت شده القایی (ICP-OES) انجام شد. نتایج: میانگین غلظت فلزات سنگین آرسنیک، کادمیوم، نیکل، سرب و روی برحسب میکرو­گرم بر کیلوگرم در بافت جگر به ترتیب ۱۷، ۶۱، ۳۱، ۵۷ و ۱۵۱۵۰، در عضلات ران ۵، ۶۰، ۲۸، ۴۶، ۳۳۱۰، در عضلات سینه ۶، ۸، ۱۸، ۵۰ و ۴۵۱۰ و در سنگدان ۷، ۲۹، ۹، ۱۹ و ۱۲۸۱۰ مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان فلزات سنگین در بافت جگر بیشتر از سایر بافت­ها بود. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میزان فلزات سنگین موردمطالعه در گوشت مرغ پایین تر از استانداردهای جهانی است. همچنین نتایج ارزیابی خطر نشان داد که ریسک غیر سرطان زایی این فلزات سنگین ناشی از مصرف مرغ توسط افراد جامعه قابل اغماض و ناچیز است و اثرات سرطان­زایی در مورد آرسنیک بیش از سرب و در محدوده ریسک بالقوه است.

Heavy metals, Chicken, Inductivelys coupled plasma atomic emission spectroscopy, Risk assessment, فلزات سنگین, مرغ, طیف سنج نشر اتمی پلاسمای جفت شده القایی, ارزیابی خطر