رحمت الله میربلوچ - Faculty of Exercise Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
محسن ثالثی - Faculty of Exercise Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
مجید چهارده چریک - . Faculty of Mototr Behavior Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
مریم کوشکی جهرمی - Faculty of Exercise Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
حمید رضا صادقی پور - Department of Physical Education, Persian Gulf University, Bushehr, Iran

زمینه و هدف: ورزشکاران دختر در معرض خطر کمبود آهن هستند. هپسیدین یک تنظیم کننده مهم در هموستاز آهن کل بدن است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر یک جلسه تمرین درمانده­ساز بر هورمون هپسیدین، آهن، فریتین و هموگلوبین دختران ورزشکار بود. مواد و روش­ها: تعداد ۳۰ دختر ورزشکار رشته دوومیدانی شهرستان شیراز به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفر تجربی و کنترل تقسیم شدند. نمونه­های خونی آزمودنی­های تحقیق پس از ۱۲ ساعت ناشتا، دو ساعت قبل از تمرین قبل، بلافاصله، ۳ و ۲۴ ساعت بعد از یک فعالیت ورزشی درمانده­ساز شامل ۶ تکرار ۳ دقیقه ای بر روی تردمیل گرفته شد و با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر به صورت ترکیبی تجزیه وتحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که در گروه تجربی هورمون هپسیدین پس از فعالیت افزایش معناداری یافت (۰۰۱/۰=P) و بیشترین مقادیر آن نیز در ۳ ساعت پس از فعالیت مشاهده شد (۰۰۴/۰=P). آهن (۰۰۱/۰=P)، فریتین (۰۰۱/۰=P) و هموگلوبین (۰۰۱/۰=P) نیز پس از فعالیت افزایش معنی دار یافتند، اما مقادیر هموگلوبین ۳ ساعت پس از ورزش به مقادیر کمتر از پیش آزمون کاهش یافت (۰۱/۰=P). نتیجه گیری: درمجموع نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین درمانده­ساز می تواند تا ۳ ساعت پس از تمرین باعث افزایش هورمون هپسیدین و از این طریق جذب و حفظ ذخایر آهن گردد.

Hepcidin, Exhaustive Exercise, Female Athlete, هپسیدین, تمرین درمانده­ساز, دختران ورزشکار