مسعود ترابی - Ministry of health & medical Education, Tehran, Iran
ماندانا مرادی - Faculty of Pharmacy, Zabol University of Medical Science, Zabol, Iran
فاطمه ایزدپناه - Laboratory Control of Food & Drug Research Centre, Food & Drug Administration, Tehran, Iran

مقدمه: در دهه های اخیر مقاومت ضد میکروبی به یک مشکل جهانی در سلامت عمومی تبدیل شده است. الگوی تجویز آنتی بیوتیک توسط متخصصین مراقبت های بهداشتی یکی از عوامل اصلی موثر بر مقاومت میکروبی است. شواهد نشان می دهد استفاده نادرست از آنتی بیوتیک ها توسط دندان پزشکان می تواند به مقاومت میکروبی منجر شود. مواد و روش ها: هدف از این مطالعه توصیفی-مقطعی و تحلیلی تعیین میزان دانش عمومی دندان پزشکان و عملکرد تجویز آنتی بیوتیک توسط دندان پزشکان در تهران بوده و سپس پیدا کردن علل اصلی تجویز غیرمنطقی آنتی بیوتیک و سعی در بهبود سیاست گزاری های آموزش پزشکی است. پرسشنامه طراحی شده برای ۴۵۰ نفر از دندان پزشکان ارسال شد و ۲۷۰ مورد پرسشنامه تکمیل شده قابل قبول دریافت گردید. داده ها با استفاده از آزمون t، آنالیز واریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: تجویز آنتی بیوتیک ها بر اساس علائم بالینی، میانگین نمره دانش عمومی ۲/۴ بود، اکثر دندان پزشکان آنتی بیوتیک ها را برای پالپیت حاد (۹/۷۸%)، عفونت حاد پری اپیکال (۲/۷۵%)، سلولیت (۱/۷۰%) و ژنژیویت اولسراتیو حاد (۴/۶۷%) تجویز می کنند و ۲۱%، ۷/۱۹%، ۸/۱۱% از پاسخ دهندگان همیشه آنتی بیوتیک ها را پس از درمان طولانی مدت کانال ریشه، درمان مجدد و بعد از اتمام درمان کانال ریشه تجویز می کردند. ۸/۳% از پاسخ دهندگان به درستی به تمام مسائل مربوط به پوشش آنتی بیوتیک پیشگیرانه پاسخ دادند. داروی انتخابی برای این موارد ۲ گرم آموکسی سیلین (۲/۷۵%) بود. نتیجه گیری: دریافتیم که دانش دندان پزشکان در مورد درمان آنتی بیوتیکی کافی نیست و اصلاح برنامه های آموزشی برای تعلیم موثرتر و برگزاری برنامه های آموزش مداوم پیشنهاد و توصیه می گردد.

Keywords: antibiotic therapy, dental infection, prescription, general dental practitioner, درمان آنتی بیوتیکی, عفونت دندانی, تجویز, دندان پزشک عمومی