علیرضا ایرج پور - دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
فاطمه نظری - Isfahan University of Medical Sciences
موسی علوی - Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: برنامه های آموزشی به منظور تامین نیازهای آموزشی یادگیرندگان طراحی می شوند؛ لذا شناسایی نیاز اولین گام در برنامه ریزی آموزشی است و موجب افزایش مشارکت یادگیرندگان در طراحی برنامه های آموزشی و ارتقای سطح کیفی برنامه ها می گردد. لذا هدف از این مطالعه توصیف نیازهای آموزشی کارکنان مرکز فوریت های شهر اصفهان و پرستاران اورژانس مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۱۳۹۱ بود. روش ها: در این مطالعه پیمایشی مقطعی جامعه آماری کلیه پرستاران اورژانس مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و کارکنان مرکز فوریت شهر اصفهان بودند. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود و مجموعا ۳۱۰ نفر وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها در این پژوهش با استفاده از آزمون های آماری توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین و انحراف معیار متغیرهای سن افراد شرکت کننده، سابقه کار آنها و نیز سابقه کار در بخش اورژانس مرکز درمانی یا مرکز فوریت های پزشکی به ترتیب ۱/۷±۳/۳۳، ۴/۷±۷۶/۹ و ۶۳/۴±۲۴/۵ بود. میانگین و انحراف معیار ابعاد پنج گانه نیازهای آموزشی شامل مدیریت، ارتباطات، مهارت های ارزیابی، تجهیزات و مهارت های عملیاتی به ترتیب برابر با ۱/۲±۲۸/۵ (از مجموع ۱۰ نمره) ، ۲/۲±۱/۶ (از مجموع ۱۰ نمره) ، ۳±۱/۸ (از مجموع ۱۵ نمره) ، ۳/۱±۶/۲ (از مجموع ۵ نمره) و ۸/۱۹±۲/۶۳ (از مجموع ۷۵ نمره) بود. نتیجه گیری: لازم است نیازهای آموزشی کارکنان مراکز اورژانس و فوریت های پزشکی در پنج بخش اصلی شامل مدیریت، ارتباطات، مهارت های ارزیابی، تجهیزات و مهارت های عملیاتی مورد توجه قرار گیرد. مطالعات آتی با استفاده از روش های مختلف کیفی و کمی جهت بررسی بیش تر هر یک از ابعاد نیازهای آموزشی پیشنهاد می گردد.

Needs Assessment, educational needs, nursing staff, emergency units, بررسی نیازها, نیازهای آموزشی, پرسنل پرستاری, بخش های اورژانس