فروغ توکلی دستجردی - Isfahan University
محمدرضا نیستانی - Isfahan University
سید ابراهیم میرشاه جعفری - Isfahan University
نیکو یمانی - Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: شناسایی نیازهای آموزشی، گامی مهم در برنامه ریزی برای رشد اعضای هیات علمی است پژوهش حاضر، با هدف شناسایی نیازهای آموزشی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در دوره­های توانمندسازی انجام شد. روش ها: در این پژوهش متناسب با داده های مورد نیاز، از رویکردهای کمی و کیفی استفاده شد. درمرحله کیفی ۱۰ مصاحبه با اساتید برای ساخت پرسشنامه و تحلیل پاسخ سوالات این پژوهش، انجام شد. در بخش کمی جامعه آماری، کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۱۳۹۵(۷۲۶ نفر) بود و حجم نمونه ۲۶۰ نفر برآورد شد که به روش نمونه گیری تصادفی–طبقه ای انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. مقیاس استفاده شده در پرسشنامه طیف پنج گزینه ای لیکرت بود. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی (تی مستقل، همبستگی، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی LSD) انجام شد. نتایج: در بخش کیفی پس از تحلیل کدها و بازنگری، ۱۱۰ کد در ۴ طبقه اصلی و ۱۰ طبقه با تم فرعی به دست آمد. نتایج بخش کمی نشان داد اساتید در تمامی حیطه ها نیاز آموزشی اعلام نمودند؛ در حیطه روش ها و فنون تدریس، روش تدریس مبتنی بر هوش هیجانی (۰۲/۱±۷۹/۳) در حیطه ارزشیابی، ارزشیابی آنلاین (۹۶/۰±۷۳/۳) در حیطه پژوهش و مدیریت منابع علمی، طراحی و اجرای پژوهش های ثانویه (۹۸/۰±۰۷/۴) و در حیطه آشنایی با آیین نامه ها، آشنایی با مقررات اداری و آیین نامه های اعضا هیات علمی (۱۶/۱±۴۶/۳)، دارای بیش ترین میانگین بود. همچنین بین مرتبه علمی اعضای هیات علمی و نیازهای آموزشی در حیطه پژوهش و مدیریت منابع علمی و آشنایی با آیین نامه ها، تفاوت معنا دار (۰۰۱/۰p=)مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به اظهار نیازآموزشی اساتید نسبت به اکثر مولفه های مورد مطالعه، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی در این راستا اصلاح و بازنگری شود.

Education, Faculty members, Needs assessment, Empowerment, University of Medical Sciences, آموزش, اعضای هیات علمی, نیازسنجی, توانمندسازی, دانشگاه علوم پزشکی