امیررضا غلامحسنی بازکیائی - دانشجوی کارشناسی مشاوره و راهنمایی دانشگاه فرهنگیان شهید چمران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نظام آموزشی در کاهش اثرگذاری موسسات کنکوری از نگاه متخصصان آموزش و پرورش است. روش: در این مطالعه از رویکرد کیفی و شیوه تحلیل مضمون استفاده گردید شرکت کنندگان مصاحبه شامل متخصصان آموزش و پرورش، معلمان، مدیران مدارس و مدیران کل در سال ۱۴۰۲ بودند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند گزینش شدند نمونه گیری با استفاده از ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته به منظور دریافت دریافت داده ها تا مرحله اشباع نظری ادامه پیدا کرد و در ادامه اطلاعات جمع آوری شده با روش کدگذاری فرعی و اصلی تحلیل شدند یافته ها تحلیل یافته ها منجر به استخراج ۴۵ مفهوم اولیه ۲۰ مقوله فرعی و ۱۳ مقوله اصلی تر که بر اساس آن مقولات اصلی، نقشنظام آموزشی در کاهش اثر گذاری موسسات کنکوری عبارت بودند از: ضعف دانشگاه فرهنگیان در تربیت معلمان آینده ۱ کشور، همکاری رسانه های جمعی از جمله صدا و سیما به تبلیغات موثر و مداوم موسسات کنکوری، مشکل بنیادی در ساختار سنجش، پرورش و تفکیک تحصیلی دانش آموزان،عدم تحقق سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، نبود برنامه بلند مدت جهت تغییر یا حفظ وضع موجود در نظام آموزشی، اعتقادات مطلق خانواده ها در موفقیت فرزندانشان با قبولی در کنکور، نبود سازوکار موثر جهت جایگزینی موسسات کنکوری، نزدیک نبودن معیار های دانشگاه فرهنگیان به دانشگاه های معمول کشور، کاهش حمایت های مالی و فرهنگی از معلمان، گرایش معلمان به کسب درآمد بیشتر به وسیله همکاری با موسسات کنکوری، اتخاذ تصمیم های غیر معمول در ادارات کل اموزش و پرورش، کاهش کیفیت دانشجو معلمان به دلیل جذب زیاد جهت جبران کمبود معلم در کشور، کاهش احتمال قبولی افراد بدون همکاری با موسسات کنکوری. نتیجه گیری:این پژوهش نشان داد نظام آموزشی به دلایل ساختاری، فرهنگی، سازمانی ومیان سیستمی توانایی کاهش اثر گذاری موسسات کنکوری را ندارد.

آموزش و پرورش، کنکور، دانش آموز، معلم، دانشگله فرهنگیان.