An Evaluation of the Implementation Process of the Generic Policy and National Pharmaceutical System in I.R.Iran
عنوان مقاله: An Evaluation of the Implementation Process of the Generic Policy and National Pharmaceutical System in I.R.Iran
شناسه ملی مقاله: JR_IJHP-6-3_023
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_IJHP-6-3_023
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرتضی نیلفروشان - Academy of Medical Sciences of I.R of Iran, Tehran, Iran
مرتضی آذرنوش - Academy of Medical Sciences of I.R of Iran, Tehran, Iran
احمد شیبانی - Academy of Medical Sciences of I.R of Iran, Tehran, Iran
مونا شهبازی - Modava Pharmaceutical company, Tehran, Iran
خسرو بیاتی - Modava Pharmaceutical company, Tehran, Iran
حسام الدین شریف نیا - Pharmacy faculty, Aja University of Medical Science, Tehran, Iran
حمیدرضا عربلو - Pharmacy faculty, Tehran university of medical science, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
مرتضی نیلفروشان - Academy of Medical Sciences of I.R of Iran, Tehran, Iran
مرتضی آذرنوش - Academy of Medical Sciences of I.R of Iran, Tehran, Iran
احمد شیبانی - Academy of Medical Sciences of I.R of Iran, Tehran, Iran
مونا شهبازی - Modava Pharmaceutical company, Tehran, Iran
خسرو بیاتی - Modava Pharmaceutical company, Tehran, Iran
حسام الدین شریف نیا - Pharmacy faculty, Aja University of Medical Science, Tehran, Iran
حمیدرضا عربلو - Pharmacy faculty, Tehran university of medical science, Tehran, Iran
زمینه و هدف: طرح ژنریک برای دسترسی هر چه بیشتر داروها در سال ۱۳۵۸ مطرح و از نتایج مهم آن می توان به کاهش هزینههای دارویی و کاهش واردات اشاره کرد. به تدریج از سال ۱۳۷۸ برندینگ دارو در ایران مورد استفاده شرکت های داروساز قرار گرفت؛ لذا شرکت ها در جهت حفظ سهم بازار از نام برند- ژنریک استفاده کردند تا بتوانند داروها را با قیمت بالاتر بفروش رسانده و با تمایز در نام، سهم بازار بیشتری به دست آورند.
روش: در این مطالعه با جمع آوری آمار و مستندات نسبت به واکاوی شرایط داروهای ژنریک و برند- ژنریک، درباره نظام نوین دارویی ایران و تغییرات حاصل شده پس از انقلاب اسلامی بررسی به عمل آمده است.
یافته ها: به رغم دو دهه نظام دارویی ملی کشور که بر پایه داروهای ژنریک بنا نهاده شده بود از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ درصد داروهای ژنریک از ۶۹ درصد به ۵۰ درصد کاهش یافته و تعداد داروهای برند- ژنریک افزایش یافته و در بین ۱۰۰ داروی پرفروش عددی نیز ۳۸ درصد پروانه ها با نام برند- ژنریک بوده است. از نقطه نظر بار مالی و هزینه تحمیل شده به بیماران و بیمهها با تجویز داروهای برند-ژنریک نیز از۵۱ درصد در سال ۱۳۸۸ به ۸۴ درصد در سال ۱۳۹۳ و سپس به ۶۹ درصد در سال ۱۳۹۷ نسبت به کل رسیده است.
نتیجه گیری: در اسناد راهبردی و سیاست های کلی نظام سلامت مانند ابلاغیه مقام معظم رهبری و ... بر ترویج داروهای ژنریک در نظام سلامت صحهگذاری شده؛ اما از نقطه نظر عملیاتی روند برخلاف این بوده است. گرایش به داروهای برند- ژنریک به جهت موارد زیر: تمایز بین شرکت ها، افزایش سهم بازار با معرفی و افزایش قیمت دارو راهبرد مهم بوده و تمایل شرکت ها به اخذ پروانه با نام برند- ژنریک بر اساس سه آییننامه سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت مشتمل بر: ضابطه نامگذاری داروها، ضابطه قیمتگذاری داروها، آئیننامه بازاریابی و معرفی محصولات دارویی در این مهم تسهیل کننده بوده است.
کلمات کلیدی: Drug Legislation, Drug Delivery Systems, Generic Drugs, Pharmaceutical Services, خدمات دارویی, داروهای ژنریک, قوانین دارو, نظام های دارورسانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1703696/