محمود حیدری
زبیده کرم پور

فمینیسم از جمله مکاتب اجتماعی است که با هدف دفاع از حقوق زنان تشکیل شده و بیش ترین آثار در این حوزه توسط زنان و با موضوع زن تالیف شده است. ادبیات فمنیستی که نتیجه ی این جنبش اجتماعی است، زمانی شکل می گیرد که تصویر درستی از زن، ظرفیت ها و ویژگی هایش در دست باشد و نقد فمنیستی ادبیات نیز به تحلیل و بررسی این آثار می پردازد. سیمین دانشور و کولیت خوری؛ نویسنده ی سوری از جمله نویسندگان زن هستند که به نوشتن داستان هایی با موضوع زن اقدام و زن جامعه ی خود را معرفی کردند. این پژوهش بر آن است که آثار این دو نویسنده ی زن را به عنوان آثاری زن محور بررسی کند و به این سوال پاسخ دهد که آن ها چگونه توانمندی ها و مشکلات زنان جامعه ی عصر خود را به تصویر کشیده اند؟ نتایج این پژوهش نشان می دهد که دانشور و خوری بعد از توجه به محوریت شخصیت زن، استقلال و توان مندی زنان، به سنت های حاکم بر زندگی جامعه ی عصر خود اعتراض کرده و مشکلات زنان را ناشی از سنت فرهنگ مردسالار می دانستند. در فمینیسم دانشور و خوری جلوه هایی از فرهنگ دیرینه ی مردسالار، ناهنجاری های رفتاری مردان، مظلومیت و ستم دیدگی زنان و سنت شکنی و عصیان علیه وضع موجود زنان و بزرگداشت و والایی جای گاه زن ، آشکارا بازتاب می یابد. تمام تلاش این دو نویسنده برای رفع تبعیض علیه زنان، کسب برابری حقوقی، تساوی زن و مرد، تشابه در حقوق و برابری جنسی است.

فمنیسم، جزیره سرگردانی، سیمین دانشور، کولیت خوری، روزهایی که با او گذشت