حسین طاهری چادرنشین - استادیار گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران.
زینب فتاحی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران.
عصمت رشیدی - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، مرکز آموزش عالی کاشمر، کاشمر، ایران.

مقدمه: اگرچه فعالیت جسمانی موجب بهبود کیفیت زندگی سالمندان می­شود، ولی اثر حجم­های متفاوت تمرین مقاومتی به خوبی مشخص نشده است. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات تمرین مقاومتی با حجم کم و حجم زیاد روی استقامت و کیفیت زندگی زنان سالمند غیرفعال انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال ۱۳۹۹ بر روی ۳۰ زن سالمند غیرفعال در شهر مشهد انجام شد. افراد به طور تصادفی به ۳ گروه برابر تمرین مقاومتی حجم کم، تمرین مقاومتی حجم زیاد و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی­ ها تمرین مقاومتی حجم کم (۱ نوبت) و حجم زیاد (۳ نوبت) را برای ۱۲ هفته و ۲ جلسه در هفته انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرین، کیفیت زندگی، مسافت ۶ دقیقه پیاده روی (MWD۶)، استقامت عضلانی پایین تنه (UBME) و بالا تنه (LBME) ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های تی وابسته و تحلیل کواریانس انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ­ها: در مقایسه با گروه کنترل، هر دو نوع تمرین مقاومتی حجم کم و حجم زیاد موجب افزایش معنی­ دار UBME و LBME، MWD۶، خرده مقیاس ­های کارکرد جسمی، سلامت عمومی، سلامت جسمی و سلامت روانی شد (۰۵/۰>p). با وجود این، تفاوت معنی­ داری بین UBME، LBME، MWD۶ و خرده مقیاس ­های کیفیت زندگی در دو گروه تمرین مقاومتی حجم پایین و حجم بالا در انتهای پروتکل تمرینی وجود نداشت (۰۵/۰

کلمات کلیدی: استقامت, تمرین مقاومتی, سالمندی, کیفیت زندگی