نیلوفر نقیب زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فرشته اصغرزاده - دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مجید خزاعی - استاد گروه فیزیولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: سرطان پستان، یکی از شایع ترین سرطان ها و دومین علت مرگ ومیر ناشی از سرطان در بین زنان در سراسر جهان است. رابطه مستقیمی بین فشارخون بالا و خطر سرطان پستان وجود دارد و از آنجایی که مطالعات نشان داده اند سیستم رنین-آنژیوتانسین می تواند بر پیشرفت سرطان اثرگذار باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر استفاده از داروهای مهارکننده مسیر آنژیوتانسین بر بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان به روش متاآنالیز انجام شد. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز، منابع الکترونیکی لاتین مانند pubmed، scopus وweb of science به صورت سیستماتیک با استفاده از کلیدواژه های لاتین: Breast cancer، tumor، neoplasm، Angiotensin receptor blockers، Angiotensin converting enzyme inhibitors و Survival با کمک عملگرهای OR و AND بدون محدودیت زمانی تا تاریخ ۱۹ فوریه ۲۰۲۰ جستجو شدند. جهت ارزیابی همگنی بین مطالعات، از شاخص I۲ و برای بررسی سوگیری انتشار از آزمون Egger استفاده شد. داده ها با روش متاآنالیز و با استفاده از مدل اثرات تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه ۵۷۷۰۸ مقاله مورد بررسی اولیه قرار گرفتند و در نهایت ۱۳ مقاله وارد متاآنالیز شدند. نتایج مطالعات وارد شده به متاآنالیز نشان داد که بر اساس مدل اثرات تصادفی، داروهای مهارکننده آنژیوتانسین در بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان تاثیری ندارد (۹۹/۰=p، ۱۲/۱-۸۹/۰: CI، ۹۵%، ۰/۱=HR). نتیجه گیری: بررسی مطالعات نشان می دهد استفاده از داروهای مهارکننده سیستم رنین- آنژیوتانسین و مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین، بر بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان تاثیری ندارد.

سرطان پستان, مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین, مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین