سیده فاطمه دلیل حیرتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
رویا کبودمهری - استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
فراز مجاب - استاد گروه داروسازی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
شمیم صحرانورد - دانشیار گروه داروسازی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
ملیحه نصیری - استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گیتی ازگلی - دانشیار، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

مقدمه: توجه به کارکرد جنسی زنان در سن باروری بخاطر درگیری طولانی مدت با آن و تاثیر بر سلامت فردی، روابط زوجین و فرزندآوری، حائز اهمیت است. اثربخشی فیتواستروژنی گیاه پنج انگشت، بر کارکرد جنسی زنان در سنین یائسگی و همچنین در مطالعات حیوانی محدود، بررسی و نشان داده که سبب بهبود، افزایش رفتار و هورمون های جنسی می­شود، اما در زنان سن باروری بررسی نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مصرف گیاه پنج انگشت بر اختلال کارکرد جنسی زنان سن باروری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسویه کور در سال ۱۳۹۸ بر روی ۱۰۲ زن مراجعه کننده به درمانگاه زنان مرکز آموزشی درمانی الزهراء (س) رشت جهت انجام پاپ اسمیر انجام شد. داوطلبان واجد شرایط، پرسشنامه شاخص کارکرد جنسی زنان (FSFI) را تکمیل و در صورت قرار گرفتن در گروه اختلال کارکرد جنسی، به طور تصادفی در دو گروه مصرف کننده قرص حاوی گیاه پنج انگشت و دارونما قرار گرفتند. پس از ۴ هفته مجدد پرسشنامه شاخص کارکرد جنسی زنان توسط زنان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون های کای دو، فیشر، من ویتنی، تی مستقل و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: افراد دو گروه از نظر ویژگی­های فردی، اجتماعی و مامایی همگن بودند و نمره میانگین کل کارکرد جنسی و حیطه ها قبل از مداخله بین دو گروه یکسان بود (۰۵/۰≤p). پس از یک ماه مداخله بین دو گروه نمره میانگین کل کارکرد جنسی و حیطه­ها اختلاف آماری معنی داری نداشت (۰۵/۰≤p) و در مقایسه نمرات درون گروهی، فقط نمره حیطه ارگاسم ارتقاء داشت (۰۲/۰=p). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر تغییری در کارکرد جنسی زنان قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد، لذا پیشنهاد می شود با توجه به مکانیسم اثر فیتواستروژن ها و همانند مطالعات مشابه در زنان یائسه، این تحقیق در بازه زمانی طولانی تر انجام شود.

زنان سنین باروری, فیتواستروژن, کارکرد جنسی زنان, گیاه پنج انگشت