مهری صفاری - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نبات دانشکده کشاورزی- دانشگاه شهید باهنر کر

گیاهان زراعی نیازمند بسیاری از عناصر غذایی بوده و برای موفقیت در تولید یک سیستم زراعی، فراهمی این عناصر ضروری خواهد بود. مفهوم حاصلخیزی، تکیه بر بهبود باروری خاک است تا به عنوانابزاری قدرتمند برای افزایش عملکرد در گیاهان زراعی مورد استفاده قرار گیرد و به معنای افزایش مصرف کودها؛ خصوصاً کودهای شیمیایی نیست، در بعضی مواقع بی توجهی به نحوه کاربرد عناصرغذایی، میزان ارائه آن عناصر و عدم توجه به تلفات قابل اجتناب، بروز اثرات منفی مستقیم (کاهش عملکرد) و غیرمستقیم (آلودگی محیط زیست) را به دنبال خواهد شد. بنابراین علاوه بر توجه به نیازمندیهایگیاهان به عناصر غذایی مختلف؛ در الگوهای متفاوت زراعی؛ مسئله چرخش داخلی و خارجی عناصر در سیستم یا در سطح مزرعه، بهینه سازی الگوی مصرف، کاهش تلفات و استفاده از روشهای مدیریتی برای افزایش کارایی این عناصر، باید با اهمیت تلقی گردد و مصرف نهاده ها خصوصاً کودهای شیمیایی به حداقل برسد؛ این روشهای مدیریتی می توانند روشهایی مانند کشت دوره ای، مدیریت پایدار کشاورزی مثل کشاورزی ارگانیک یا کشاورزی بیودینامیک؛ استفاده از ارقام کارآمد زراعی، انتخاب مناسب نوع شخم، الگوی کاشت، فراهمی و حفظ مطلوب عناصر غذایی و... باشند

انرژی زیستی، کودهای شیمیایی، تلفات، سیستم های زراعی، بازیافت