طراحی و مقایسهی ترکیب بهینهی سیستمهای پانلخورشیدی- باتری و پانلخورشیدی- دیزل- باتری در تامین بار الکتریکی با استفاده از الگوریتم ژنتیکچندهدفه

استفاده از انرژی خورشیدی (به همراه دیزل ژنراتور) برای تامین بار الکتریکی یک منطقه روستایی که گسترش شبکه برق به آنجا سخت و یا غیر اقتصادی است، می تواند یک راهحل مناسب باشد. در اینمقاله با استفاده از الگوریتم ژنتیک چندهدفه، ترکیب بهینهی دو سیستم شامل پانلخورشیدی- باتری و پانلخورشیدی- دیزلژنراتور - باتری با قابلیت اطمینان بالا و هزینهی کم به دست آورده شده و سپس با یکدیگر مقایسه شدهاند. در طراحی بهینهی سیستمهایذکرشده، بار الکتریکی سالانهی مورد نیاز برای یک منطقه دور دست در استان کرمان که به شبکهی برق سراسری متصل نیست وهمچنین میزان تشعشع سالانهی خورشید در نظر گرفته شده است سپس با استفاده از الگوریتمNSGA-IIسه تابع هدفLPSPاحتمال عدم توانایی سیستم در تامین بار الکتریکی مورد نیازLCOEارزش تراز بندی شده انرژی) و میزان انتشارCO2کمینه شده و تعداد بهینهی پانلهای خورشیدی و باتریها و توان بهینه دیزلژنراتور در صورت استفاده از دیزل به دست آورده شدهاند. نتایج حاکی از آن است که با استفاده از دیزلژنراتور، قابلیت اعتماد بهسیستم افزایش یافته و تعداد بهینه پانلها و باتریها و در نتیجه هزینه سیستم کاهش مییابد

Keywords:

انرژی خورشیدی , دیزل ژنراتور , بهینه سازی چند هدفه , الگوریتم ژنتیک , باتری