فاطمه حسینی - دانشجو کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه بیرجند
زهرا میری - دانشجو کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه بیرجند

امروزه فناوری اطلاعات بخشی جداناپذیر از زندگی بشراست. این واژه در اوایل دهه ۱۹۹۰میلادی در ادبیات فناوری و سپس در ادبیات برنامه ریزی توسعه، مطرح شد. یکی از زمینه هایی که سهم بیشتری از این فناوری را به خود اختصاص می دهد یادگیری است؛ به صورتی که استفاده از فناوری های اطلاعات و ارتباطات در این زمینه منجر به ظهور حیطه نوین تحت عنوان یادگیری الکترونیکی شده است. منظور از آموزش الکترونیکی به طورکلی بهره گیری از سیستم های الکترونیکی مثل کامپیوتر، اینترنت، دیسک های چند رسانه ای، نشریه های الکترونیکی و خبرنامه های مجازی و نظایر آنهاست که با هدف کاستن از رفت و آمدها و صرفه جویی در وقت وهزینه و در ضمن یادگیری بهتر و آسان تر صورت می گیرد. در یادگیری الکترونیکی محدودیت های مکان و زمان و سن یادگیرنده که حذف آنها روزگاری دور از ذهن به نظر می رسید به وسیله این نوع یادگیری، دیگر محدودیت بزرگی برای یادگیری محسوب نمی شود. یادگیری الکترونیکی انعطاف پذیری دسترسی را درهر زمان و مکان فراهم می کند.

روش های نوین آموزش، یادگیری الکترونیکی، یادگیری.