یاسر شهبازی - دانشیار سازه های هوشمند و فناوری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
محمدرضا چناقلو - استاد گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، ایران
مهسا غفرانی - کارشناس ارشد تکنولوژی معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران

در پی گسترش روزافزون روش های ماشینی در فرآیند طراحی در همه زمینه ها، طراحی و فرم یابی سازه ای با استفاده از کامپیوتر نیز به دلیل امتیازاتی که می تواند به ارمغان آورد از این امر مستثنا نموده و به آن پرداخته می شود. بدین ترتیب مشکل محدودیت های انسانی مانند خستگی، زمان، عدم توانایی برای انجام کارهای تکراری و پیچیده و ... نیز از فرآیند طراحی حذف می شود. امروزه معماران و مهندسان سازه قادر به تولید فرم های پیچیده سازه ای در کوتاه ترین زمان با استفاده از رایانه می باشند. فرم یابی سازه ها از جمله مواردی است که نیازمند صرف انرژی و زمان زیادی توسط انسان می باشد. ولیکن با استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی می توان در مدت زمان کم و بدون نیاز به صرف انرژی زیاد، به تولید فرم های مختلف پرداخت. معماران و طراحان می توانند با استفاده از داده های مربوط به طراحی ها و ساخت وسازهای گذشته در پروژه های جدید از یادگیری ماشینی کمک بگیرند و از مزایایی که برای آن ها به ارمغان می آورد بهره مند شوند. در این پژوهش به بررسی یادگیری ماشینی و انواع آن و همچنین نقش آن در فناوری های نوین سازه و معماری به روش توصیفی-تحلیلی پرداخته شده است که اطلاعات مورد نیاز نیز از طریق مطالعات کتابخانه ای دقیق گردآوری شده اند.

یادگیری ماشینی، فناوری معماری، هوش مصنوعی، فرم یابی سازه