زهره ادیب - دانشآموخته کارشناسی ارشد، رشته روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائنات، قائنات، ایران
مجید ابراهیم پور - استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائنات، قائنات، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر روش درمانی پاسخ محور مبتنی بر والدین بر بهبود مهارتهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اتیسم و به لحاظ ماهیت و هدف، کاربردی و از حیث روش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری کلیه کودکان مبتلا به اتیسم میباشند که در مرکز آموزش و توانبخشی مشهد مشغول به درمان میباشند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس تعداد ۲۰ کودک انتخاب و به صورت تصادفی ۱۰ نفر به عنوان گروه آزمایش و ۱۰ نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، جلسات مداخله روش PRT با استفاده از دستورالعمل کوگل و همکاران (۱۹۸۹) و برنامه آموزش گام به گام ویسمارا و بوگین (۲۰۰۹) به صورت ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای و پرسشنامه چک لیست ارزیابی درمان اتیسم ریملند و ادلسون(۲۰۰۰) بوده و در انتها داده ها با استفاده از آزمونهای تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که روش درمانی پاسخ محور مبتنی بر والدین بر بهبود مهارتهای اجتماعی و سازگاری اجتماعیکودکان مبتلا به اتیسم تاثیر مثبت و معنیداری دارد.

پاسخ محور، سازگاری اجتماعی، مهارتهای اجتماعی.