سجاد عبدی شیجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه قم، قم، ایران
سید محمد حسین دهناد - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه قم، قم، ایران

اقدامات آرام سازی ترافیک معابر شهری به عنوان عاملی موثر در افزایش سطح ایمنی عابرین پیاده و دوچرخه سواران، سرعت وسایل نقلیه موتوری را محدود کرده و موجب کاهش تلفات ناشی از تصادفات می گردد. مقاله حاضر با انجام مروری نظام مند به تحلیل و تفسیر مقالات علمی-پژوهشی فارسی زبان در بازه زمانی ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۹ پرداخته است. نتایج نشان داد که اعمال سرعت گیر و سرعت کاه در معابر شهری به عنوان راهکار فیزیکی مقطعی، اثر چشمگیری بر کاهش سرعت وسایل نقلیه داشته است. در این راستا، مقایسه بین انواع سرعت گیر و سرعت کاه و کنترل محل مناسب نصب آن ها می تواند در مطالعات آینده با جزئیات بیشتری مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج همچنین مشخص نمود تغییر در سطح روسازی به عنوان راهکارهای غیرفیزیکی برای کاهش سرعت به محدوده مجاز چندان موثر نبوده و نیاز است با ترکیب دیگر راهکارها به این امر دست یافت که نیازمند انجام مطالعات جدیدی در این زمینه است. لازم به ذکر است استفاده از ابزار شبیه سازی برای سنجش عملکرد راهکارهای پیشنهادی برای ترکیب ابزارهای آرام سازی نیز می تواند کارآمد باشد که می تواند توسط دیگر پژوهشگران مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه، نتایج مشخص نمود که مطالعات پیشین، کمتر به اثرسنجی و تحلیل عملکرد ابزارهای آرام سازی نظیر جزیره های منحرف کننده قطری و ترافیکی پرداخته اند.

آرام سازی ترافیک, ایمنی, تصادفات, شبیه سازی