اثر ساختار خاک بر رفتار مقاومتی رسهای سیلتی جنوب تهران

بسیاری از یافته های مکانیک خاک در دهه گذشته، از مطالعه و مقایسه خواص رفتاری خاک ها در حالت طبیعی و بازسازی شده به دست آمده است. این مقایسه، بیانگر تفاوت ساختار خاک در حالت های فوق است. خاک بازسازی شده طبق تعریف بارلند (1976) ، دو غاب حاصل از اختلاط خاک با رطوبتی معادل 1/5-1 برابر حد روانی خاک است که در جهت قائم تحکیم یافته باشد. ساختار خاک، به تلفیقی از آرایش ذرات خاک (Fabric) و پیوند بین آنها گفته می شود. ساختار خاک بیانگر تفاوت رفتار مکانیکی خاک ها در حالت طبیعی و بازسازی شده در نسبت پوکی یکسان می باشد که تحت اثر فرآیندهای اولیه زمین شناسی، مانند سیمان شدگی، پراکندگی (Dispersion)، مجتمع شدن (Flocculation)، دیاژنز اولیه و ... در حین نهشته شدن و یا به دلیل فرآیندهای ثانویه مانند بندش (Thixotropy)، دیاژنز دراز مدت، سیمان شدگی درجازاد، هوازدگی، باربرداری زمین شناسی، تابرجایی خاک (Reworking)، نوسانات سطح آب زیرزمنی، خشک شدگی، پیرشدگی (Aging) و ... بعد از تراکم بکر اولیه شکل می گیرد. رفتار تنش-کرنش، تراکم پذیری، تراوایی خاک ها بر حسب وضعیت ساختار خاک متغیر است.