فاطمه عسگری - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه علوم باغبانی، گرایش گیاهان دارویی دانشکده کشاورزی،دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
مهدی قاسمی نافچی

مریم گلی (Salvia officinalis L.) گیاهی علفی، پایا و متعلق به شاخه اسپرماتوفیا (گیاهان دانه دار)، زیرشاخه نهان دانگان، رده دو لپه ای ها، راسته (Lamiales) و تیره نعناعیان (Lamiaceae) است و Salvia جنس بزرگی از این تیره است.. عناصر غذایی ضروری نقش مهمی در تولید ترکیبات ثانویه در گیاهان دارند. بنابراین مدیریت تغذیه این عناصر می تواند بر تولید با کیفیت گیاهان دارویی و معطر موثر باشد. در حال حاضر هنوز پژوهشی بر مبنای نقش عناصر در ارتباط با صفات فیزیولوژیک مریم گلی دارویی انجام نگرفته است، به همین منظور هدف از این مطالعه ارزیابی فتوسنتز گیاه مریم گلی، محتوی و ترکیبات اسانس در تیمار با محلول غذایی کامل و حذف برخی عناصر (N، P ، K) به صورت جداگانه است. دراین تحقیق اثر کمبود عناصر نیتروژن، فسفر وپتاسیم بر عملکرد فیزیولوژیک گیاه دارویی مریم گلی به صورت طرح کاملا تصادفی در ۵ تکرار بررسی شد. این طرح که شامل ۴ تیمار با محلول غذایی کامل و حذف برخی عناصر (N، P، K) و تیمار شاهد به صورت جداگانه است که در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد درسال ۱۴۰۰ بررسی شد. داده های جمع آوری شده هر صفت درطرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار جداگانه و ۵ تکرار با استفاده از نرم افزار SPSS ابتدا مورد تجزیه واریانس قرار گرفته و سپس مقایسه میانگین با استفاده از روش T-test دو نمونه ای انجام شد. نیتروژن علاوه بر ایفاء نقش در تشکیل پروتئین ها، یک جزء لازم مولکول کلروفیل هم هست. عرضه کافی نیتروژن با رشد رویشی زیاد و رنگ سبز تیره ارتباط دارد. نتایج بدست آمده از مقایسه میانگین تیمار بدون نیتروژن نشان داد که نبود این عنصر باعث کاهش مقدار کلروفیلb و کلروفیل کل شد و میزان کارتنوئیدهای گیاه افزایش معنی داری داشت. در صورتی که نبود فسفر باعث افزایش میزان کلروفیل برگ و کارتنوئیدها شد.

مریم گلی؛ تغذیه؛ محلول پاشی؛ صفات فیزیولوژیک.