سید ابوالفضل علوی - -

در دهه جاری جمعیت فعال کشور از مرز شصت میلیون نفر خواهد گذشت و جامعه ما به ایجاد حدود ۱۰ میلیون واحد شغلی نیازمند است. لذا در حال حاضر با توجه به این حقیقت که بزرگترین چالش اقتصاد ایران بحران بیکاری است از مهم ترین و اساسی ترین وظایف دولت اشتغال زایی و کارآفرینی است. بالاخص، آموزش عالی کشور درجهت سیاست ها و جهت گیری های اخیر آن به سمت تحقیقات و فناوری رسالتی مضاعف در زمینه کارآفرینی دارد. قابل توجه است که در آمریکا ۸۱% مشاغل، طی سال های ۱۹۶۹-۱۹۷۶ توسط شرکت های خصوصی ایجاد شده که نشان دهنده عدم کارآیی نظام های اداری دولتی در روند اشتغال زایی است و براساس مطالعات انجام شده در این کشور طی سال های ۱۹۸۰-۱۹۹۵ حدود ۱۸% مشاغل ناشی از تاسیس کسب و کار جدید بوده است. لذا رویکرد مسائل آموزشی به بحث کارآفرینی از ضروری ترین نیازهای جامعه علمی کشور است که به شناسایی و پرورش استعدادهایکارآفرینان پرداخته و بستر مناسب جهت اشتغال زایی در جامعه را فراهم می سازد. به نظر بسیاری از افراد صاحب نظر کارآفرینی موتور تغییرات اجتماعی است و حیات نظام های اقتصادی در تخریب بنیادهای کهن و ناکارآمد و جایگزینی آن ها با نهادهای کارآمد و نوین است. کارآفرینان افرادی مخاطره پذیرند که به واسطه نوآوری در منابع، روش ها، سازمان، محصولات و مخصوصا بازاریابی های جدید فرآیند تخریب خلاق را در درون نظام های اقتصادی انجام داده و باعث رشد و توسعه اقتصادی و تجدید حیات ملت می شوند.

کارآفرینی, کارآفرین, کارآفرینی سازمانی, آموزش, دانش تولید, نوآوری و خلاقیت, تحقیقات کارآفرینی