مجتبی رجبعلی زاده جلودار - دکتری زبان شناسی و استاد دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه آزاد اسلامی

خواب و رویا در ایران باستان بسیار اهمیت داشته و آنها دیدن خواب را در سرنوشت خود بسیار موثر می دانستند. گاهی اوقات خوابی می دیدند و مدت ها به آن فکر می کردند چون معتقد بودند که خواب ها به حقیقت می پیوندند. شاهان نیز به خواب ها اعتقاد داشتند و در دربار خود خواب گزارانی داشتند تا بعداز دیدن خواب برایشان تعبیرخواب کنند. البته هر انسانی نمی توانست تعبیر خواب کند. کسی می توانست تعبیرخواب کند که دارای فره ایزدی بوده و به نوعی از نیروی الهی بهره بگیرد. درعصر ما هم با اینکه علم بسیار پیشرفت کرده ولی هنوز مردم به خواب اعتقاد داشته و بعداز دیدن خواب مدت ها به آن فکر می کنند. درکلام بزرگان دین ما نیز به خواب و اهمیت آن فراوان اشاره شده است.

خواب، اساطیر، تقدیر، موبدان، ضحاک، فریدون، سام.