راضیه خسروی - کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز
اکرم سعیدزاده ریزی - کارشناسی مشاوره و راهنمایی دانشگاه پردیس فرهنگیان فاطمه الزهرا

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش اخلاقی در پیش بینی گرایش به رفتار پرخطر نوجوانان در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ صورت گرفت. روش پژوهش ازنظر هدف تحقیق در دسته ی پژوهش های بنیادی و ازنظر روش جمع آوری داده ها در دسته ی پژوهش های توصیفی- همبستگی قرار دارد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه نوجوانان ناحیه سه آموزش و پرورش شیراز تشکیل می دهند که در زمان شروع کار این تحقیق دانش آموزان مشغول تحصیل در این ناحیه هستند. پژوهش حاضر از ۲ پرسشنامه ی رفتارهای پرخطر زاده محمدی ،پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلپس و همکاران استفاد شد. یافته های بدست آمده نشان می دهد که بین هوش اخلاقی(۴۹/۰- =r) با گرایش به رفتار پرخطر رابطه وجود دارد(۰۱/۰>p). و نتایج رگرسیون چندگانه همزمان نشان می دهد که تاثیر مولفه های هوش اخلاقی بر روی گرایش به رفتار پرخطر نوجوانان معنادار می باشد (۰۵/۰>p. با توجه به نتایج و پیشینه پژوهش انسان ها ذاتا اخلاقی یا غیر اخلاقی به دنیا نمی آیند و این امور در بستر زندگی بوجود می آید و بعضی ها که از محیط طبیعی خانواده دور هستند و یا دارای مشکلاتی می باشند که به فرد عزت نفس و آرامش ترزیق کند را دریافت نمی کنند که در چنین افرادی مخصوصا نوجوانان امکان بروز رفتارهای پرخطر به شدت افزایش پیدا می کند.

هوش اخلاقی، رفتار پرخطر، نوجوانان