آرزو حسن زاده - کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
گلنسا گلینی مقدم - دانشیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
زهرا اجاق - استادیار و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی سطح آگاهی دانشجویان رشته علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه علامه طباطبائی درباره ارتباطات علمی انجام شده است.روش شناسی: این پژوهش کاربردی با روش پیمایشی-توصیفی انجام شد. جامعه پژوهش ۷۰ نفر از دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی رشته علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه علامه طباطبائی بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که هفت مولفه و ۷۷ گویه داشت و پایایی آن بر اساس محاسبه آلفای کرونباخ ۹۶۳/۰ محاسبه شد. تحلیل های آماری با استفاده از نسخه ۲۵ نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که به صورت کلی دانشجویان در حد متوسطی با مصادیق ارتباطات علمی رسمی (با میانگین ۰۳/۴) و غیررسمی (با میانگین ۳۱/۳) آشنا هستند. همچنین آنها از عوامل فردی ( با میانگین ۵۴/۳) و محیطی (با میانگین ۳۶ /۳) موثر بر ارتباطات علمی آگاهی داشتند. به علاوه، دانشجویان ضمن آشنایی با کانال ها و ابزارهای گوناگون برقراری ارتباطات علمی به شکل های مختلف از این ابزارها استفاده می کردند. در نهایت شاخص های اعتبار را در ارتباطات علمی می شناختند؛ به طوری که سطح آگاهی متوسط و رو به افزایشی نسبت به تمامی موارد مربوط به شاخص های اعتبار در ارتباطات علمی داشتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه علامه طباطبائی نسبت به ارتباطات علمی آگاه هستند. با این حال، با توجه به ماهیت رشته، دانشجویان تحصیلات تکمیلی باید ضمن آشنایی بیشتر با مفهوم ارتباطات علمی، در جهت ایجاد یک رابطه علمی غنی با پژوهشگران و افراد سرشناس در حیطه های مختلف علمی تلاش کنند.

ارتباطات علمی, سطح آگاهی دانشجویان, دانشجویان تحصیلات تکمیلی, دانشگاه علامه طباطبائی