شیرکو احمدی - دانشجوی دکتری، گروه جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل نقش فضاهای عمومی در پایداری اجتماعی شهر سردشت می باشد. روش تحقیق اسنادی- تحلیلی و پیمایشی بود و نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته ها با توجه به نظرات استفاده کنندگان از فضاهای عمومی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS ver.۱۹.۰ و Arc GIS ver.۱۰.۱ مورد تجزیه و نحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که مبلمان و امکانات ایمنی در حد متوسط و پایین بوده است. همچنین از بین کلیه گویه های مورد مطالعه؛ اجتماع پذیری، فعالیت و کارکرد، زیبایی و آسایش و دسترسی پذیری به ترتیب محله های گرده سور با (۷۳/۰)، سوی برده قوچ (۶۲/۰)، گرده سور (۸۱/۰) و گرده سور و سه راه مارغان (۱۰۰/۰) برخورداری، دارای بیش ترین محرومیت و محله های سرچاوه (۹۸/۰)، سرچاوه (۹۳/۰)، فرهنگیان (۹۶/۰) و آشان با (۱۰۰/۰) برخورداری، دارای بیش ترین میزان توسعه می باشند. نتایج ضریب همبستگی نیز نشان می دهد که محدودیت حضور زنان در فضاهای عمومی با ضریب ۱۶۳/۰- و آلودگی های محیطی با ضریب ۳۶۱/۰- دارای رابطه منفی و معکوس و شاخص های مربوط به امکانات فضاها، مسئولیت پذیری، حس تعلق، مشارکت، امنیت و تعامل اجتماعی دارای ضریب همبستگی مستقیم و مثبت می باشند.

فضاهای عمومی, پایداری اجتماعی, شهر سردشت