راضیه حجتی زاده - Assistant prof, Persian language & literature department, University of Isfahan

•این مقاله درصدد است با تکیه بر مبانی نشانه شناسی پیرس و با الهام از آراء رابرت نویل (۱۹۹۶) الگوی تفسیری نمادهای عرفانی را که در این نوشتار آن را «الگوی عاطف به تکامل» نامیده ایم، تبیین کند. همچنین اثبات می کند که منظومه فکری پیرس با تعریف مقولات فراگیر سه گانه این قابلیت را دارد که هر دو بعد وجودشناختی و معرفت شناختی را در تجربه عرفانی به شکل موازی دنبال کند. به این منظور، در بخش اول، به تعریف جایگاه استعاره در میان انواع ده گانه نشانه ها درطبقه بندی پیرس می پردازیم. سپس، درباره رابطه استعاره و برخی مفاهیم عرفانی با مقولات سه گانه در فلسفه او گفتگو و نقدی بر این مقولات ارائه می کنیم. و در پایان، سازوکار تفسیر استعاره را براساس فرایند «نشانگی نامحدود» توضیح می دهیم.

Peirce, metaphor, transcendental, semiosis, interpretation, creative imagination., پیرس, استعاره, نشانه پردازی, استعلاء, تفسیر, زبان عرفان, خیال خلاق.