محمدجواد رئیسی - کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر نرم افزار، موسسه آموزش عالی بصیر ابیک ، قزوین ، ایران

یکی از جنبه های تعیین کننده عصر مدرن ما، اعتقاد سرسختانه ما به فناوری در همه جنبه های زند گی، به ویژه درآموزش است. می توان استدلال کرد که این شیفتگی به فناوری یا «تکنوفیلیا» در آموزش تاثیر عمیقی در کلاس درس و تغییر رابطه بین معلم و دانش آموز و همچنین بین دانش آموزان داشته است. به این معنا که این روابط بهطور فزایندهای بیشتر مبتنی بر فناوری های روز دنیا شده است، ز یرا ظرفیت ایجاد پیوندها، سطح ارتباط بینمعلم و دانش آموز و بین دانش آموزان به دلیل فنآوری روزافزون آموزش یا کاهش یافته یا مختل شده است. بهموازات این امر و شاید تشدید مشکل، فرآیند به اصطلاح «یاد گیری» است. در روش های سنتی آموزش، معلمانو اساتید علاوه بر مدیریت محیط کلاس درس، مجبور بودند کارهای متعدد اداری و سازمانی را نیز مدیریتکنند. به جز ارزیابی تکالیف، نمره دهی آزمون ها و خواندن مقالات، آنها همچنین وظیفه پرکردن اسناد مختلف،مدیریت مطالب آموزشی، سازماندهی منابع برای سخنرانی ها، تهیه گزارش پیشرفت دورهای و موارد دیگر رابرعهده دارند ، اما امروزه هوش مصنوعی پتانسیل زیادی در آموزش و کمک کردن به امور اداری و آسان کردنوظایف معلمان و اساتید را دارد. در این مقاله، ابتدا فنآوری فعلی آموزش و تاثیر آن بر روابط درون کلاس راارزیابی میکنم. روابط و پیامدهای هوش مصنوعی و تاثیر آن بر روی آموزش را مورد بررسی قرار می دهیم. درنهایت از طریق یک آزمایش فکری بررسی میکنم که آی ا توسعه هوش مصنوعی میتواند یک روز با موفقیتجایگزین معلمان انسانی در کلاس درس شود یا خیر.

هوش مصنوعی ، آموزش ، معلم ، یادگیری