علیرضا پریزن - دانشجوی زبان و ادبیات عرب دانشگاه فرهنگیان پردیس حضرت رسول اکرم(ص) اهواز
کبری جوادی پور - دانشجوی آموزش ریاضی دانشگاه فرهنگیان پردیس حضرت فاطمه الزهرا (س) اهواز

این پژوهش در پی واکاوی انواع روش های تربیتی ذکر شده در قرآن کریم و عرفان اسلامی است تا از این طریق اهمیت والای تربیت و شیوه های مختلف آن را انعکاس داده باشد. تربیت عرفانی و معنوی از مهم ترین ساحات و جنبه های تربیتی انسان است. ازاین رو شایسته است که تلاش های تربیتی انسان در مسیر رشد و شکوفایی این ساحت، یعنی تعالی معنوی و عرفانی انسان جهت دهی شود. اهداف این عرصه (معرفت یابی، محبت یابی، اطاعت ورزی و خداگونگی) مبتنی بر هست ها و نیست هایی در حوزه هستی شناختی و انسان شناختی و معرفت شناختی است. دستیابی به این اهداف نیز از سویی بر بایدها و نبایدهای برآمده از مبانی استوار است و از سوی دیگر به روش ها و راهبردهایی نیاز دارد که از منابع اصیل دینی و بیانات رهپویان این وادی به دست آمده است. دستاوردهای این پژوهش اگرچه بی شمار هستند، لکن به مقتضای این مجال و فراخور نیاز مبرم جامعه اسلامی به برخی از ارمغان های کسب شده در این پژوهش بر اساس شیوه توصیفی تحلیلی- همت گماشته ایم.این پژوهش پس از طرح اهمیت و ضرورت تربیت به بررسی ابعاد و مقوله های مختلف تربیت در قرآن و عرفان پرداخته که در هر عصر و زمانی قابل استفاده است. این نوشتار به بیان روشها و راهکارهای علمی و عملی تربیت ، بر اساس دیدگاه های قرآن (ع) و عرفان اسلامی پرداخته و در ارائه ی راهکارها و شیوه ها به ابعاد عاطفی و درونی انسانها، توجه بسیاری شده است.

قرآن کریم، روش های تربیتی، اصول تربیت، عرفان