مهدی صفائی - دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم اداری و اقتصاد اصفهان ایران
نرگس حمیدیان - استادیار. دانشگاه اصفهان، دا نشکده علوم اداری و اقتصادی اصفهان ایران

دولت چین پس از بحران اقتصادی ۲۰۰۸ ، که اروپا و آمریکا را فرا گرفت متوجه شد که مدل اقتصادی فعلی مبتنی بر صادرات به رشداقتصادی این کشور آسیب خواهد زد و به همین دلیل به سرعت محرکی اقتصادی طراحی کرد که علاوه بر هدف عبور از بحران اقتصادیهمراه با رشد اقتصادی بتواند مدل اقتصادی مبتنی بر مصرف داخلی را جایگزین کند. این برنامه با نقدهای بس یاری روبرو شد از آن جا کهقسمتی از این محرک اقتصادی عظیم به توسعه زیرساخت ریلی تخصیص داده شد، منتقدان بر این باور بودند که قیمت پایین خدماتدولتی در حوزه حمل و نقل باعث شکست پروژه خواهد شد و این خطوط ریلی حتی هزینه سرمایه گذاری اولیه و هزینه های تاسیساتخود را نیز بدست نخواهند آورد و این بدهی باید توسط دولت های محلی پرداخت شود. با این حال برنامه توسعه کمربند آسیا به عنوانمهم ترین برنامه کشور چین برای حفظ رشد اقتصادی، کاهش تراز ارزی و مقابله با جنگ تجاری است. از آن جا که ابعاد تاثیر گذاریخطوط ریلی بر اقتصاد بسیار فراتر از سایر پروژه های اقتصادی است، به همین دلیل این پژوهش به دنبال تعیین و بررسی ابعاد اقتصادیتوسعه خطوط ریلی سریع السیر چین در پژوهش های صورت گرفته است، تا از این طریق بتوان علت این که چرا چین در دو فاز رشداقتصادی خود یکی در سال ۲۰۰۸ و دیگری در دوره جنگ تجاری ۲۰۱۶ ، توسعه زیرساخت راه را به عنوان برنامه اصلی خود انتخاب کردهاست

سیاست گذاری؛ توسعه زیرساخت؛ اقتصاد پایدار؛ مدل اقتصادی؛ رشد اقتصادی .