حسین محمدی دوستدار
عبدالحمید میرحسینی

نظام ارتقا ی اعضای هیئت علمی دانشگاه ها یکی ازسازوکارهای عمده حفظ و تقویت کیفیت و کارآمدی فعالیت های آموزش عالی و پژوهش در کشور به شمار می آید.براین اساس، و با توجه به در دست تدوین بودن آیین نامه ی جدید ارتقای اعضای هیئت علمی دانشگاه ها و مراکز آموزشی و پژوهشی کشور، بررسی تطبیقی نظام های ارتقای اعضای هیئت علمی در دانشگاه های دیگر کشورها به منزله ی یکی از گام های مقدماتی در تدوین چنین نظامی ضروری به نظر می رسد. مطالعه ای تطبیقی در این مورد با بررسی نظام ارتقای دانشگاه های دیگر کشورها و مقایسه ی آن با نظام جدید پیشنهادی برای ارتقای اعضای هیئت علمی در آموزش عالی به سیاست گذاران علمی کشور امکان خواهد داد با تحلیل دیدگاه های منعکس شده در نظام ارتقای مربوط به دیگر کشورها و با در نظر گرفتن موقعیت آموزش عالی کشورمان، آیین نامه جدید ارتقای اعضای هیئت علمی را به گونه ای طراحی و تدوین کنند که فراهم کننده زمینه ارتقای همه جانبه آموزشی، علمی و تحقیقاتی کشور باشد. مطالعه حاضر به بررسی تطبیقی معیارهای ارتقای اعضای هیئت علمی در آیین نامه پیشنهادی در مقایسه با معیارهای ارتقای در ۳۵ دانشگاه از کشورهای ترکیه، افریقای جنوبی، ایرلند، لبنان، نیوزیلند، کانادا، امریکا، انگلستان و استرالیا می پردازد. معیارهای مورد بررسی که برگرفته از وبگاه های رسمی این دانشگاه ها هستند، در زمینه های آموزش، پژوهش و خدمات استخراج شده اند و سپس به صورت تطبیقی در مقایسه با زمینه های مشابه درآیین نامه پیشنهادی ارتقای مورد بحث قرار گرفته اند. بر این اساس، پیشنهادهایی برای جامعیت و تعمیق بیشتر معیارهای آیین نامه مورد بحث به ویژه در زمینه توجه بیشتر به جنبه های آموزشی فعالیت های اعضای هیئت علمی و مد نظر قرار دادن اثرگذاری فعالیت های علمی و پژوهشی در متن جامعه ارائه می شود.

آموزش عالی, ارتقای علمی, معیارهای ارتقا, بررسی تطبیقی