CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر مهار گیرنده وابسته استروژنی آلفا بر سطوح سرمی کمرین، نسفاتین و آپلین متعاقب تمرین استقامتی در رت های نر نژاد ویستار

عنوان مقاله: اثر مهار گیرنده وابسته استروژنی آلفا بر سطوح سرمی کمرین، نسفاتین و آپلین متعاقب تمرین استقامتی در رت های نر نژاد ویستار
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-16-10_002
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:

سیاوش جوکار - دانشگاه علوم پزشکی کرمان
حمید معرفتی - دانشگاه علوم پزشکی کرمان
سهیل امینی زاده - دانشگاه علوم پزشکی کرمان
یاسر معصومی اردکانی - دانشگاه علوم پزشکی کرمان

خلاصه مقاله:
چکیده زمینه و هدف: آدیپوکین ها به عنوان پروتئین های ترشح شده بافت چربی نقش مهمی در کنترل متابولیسم بدن دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر مهار گیرنده وابسته استروژنی آلفا (ERRα) بر سطوح سرمی کمرین، نسفاتین و آپلین در موش های صحرایی متعاقب ۴ هفته تمرین استقامتی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه  تجربی از ۳۲ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به چهار گروه مساوی به صورت تصادفی تقسیم شدند که شامل گروه های کنترل، کنترل+XCT۷۹۰، تمرین استقامتی، تمرین استقامتی+XCT۷۹۰ بودند. از XCT۷۹۰ به عنوان مهار کننده ERRα با دوز ۴۸/۰ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی استفاده شد. گروه های تمرینی به مدت چهار هفته (پنچ جلسه در هر هفته) تمرین استقامتی دویدن انجام می دادند. در شروع تمرین، سرعت ۱۵ متر بر دقیقه و زمان ۲۰ دقیقه بود و به سرعت ۲۷ متر بر دقیقه به مدت ۵۰ دقیقه افزایش یافت. برای اندازه گیری سطوح سرمی آپلین، کمرین و نسفاتین از تکنیک الایزا و از تحلیل واریانس یک طرفه به همراه آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه بین گروهی استفاده شد. یافته ها: سطوح سرمی آپلین (۱۶۸/۰P=) و کمرین (۳۹۷/۰P=) در گروه تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل سالم تفاوت معنی داری نداشت، اما سطوح سرمی نسفاتین در گروه تمرین استقامتی افزایش معنی داری را نشان داد (۰۰۱/۰P=). همچنین، سطوح سرمی آپلین (۰۳۳/۰P=) در گروه کنترل سالم+ XCT۷۹۰در مقایسه با گروه کنترل سالم به طور معنی داری کاهش یافت و اما سطوح سرمی نسفاتین افزایش معنی داری را نشان داد (۰۰۱/۰P=)، در حالی که سطوح سرمی کمرین تفاوت معنی داری با گروه کنترل نشان نداد (۷۱۸/۰P=). نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهدکه نسفاتین-۱ فاکتوری تمرین پذیر است و احتمالا در شرایط اختلال هومئوستاز انرژی که ناشی از مهار ERRα است نقش جبرانی ایفا می کند و اما کمرین احتمالا با مهار  ERRαدچار تغییر نمی شود. واژه های کلیدی: کمرین، نسفاتین، آپلین، ERRα، تمرین استقامتی، موش صحرایی

کلمات کلیدی:
Chemerin, Nesfatin-۱, Apelin, ERRα, Endurance training, Rat, کمرین, نسفاتین, آپلین, ERRα, تمرین استقامتی, موش صحرایی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1709952/