سیدقوام میرستاری

سابقه و هدف : حشره کش آلی توکسافن یکی از مهمترین آلاینده های آلی پایدار محیط است . دلیل پایداری زیاد توکسافن در محیط کندی روند تجزیه آن در آب وبه ویژه در خاک می باشد. در مطالعه ای که روی نمونه های خاک خشک و مرطوب تقویت شده با بقایای گیاه پنبه یا تقویت نشده انجام شد هیچ گونه نشانه ای دال بر تجزیه یا ناپدید شدن توکسافن مشاهده نگردید . به دلیل نتایج حاصل از تجربه فوق در مطالعه حاضر تجزیه توکسافن در خاک توسط میکروارگانیسم ها در شرایط غرقاب در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: مطالعه به مدت سه ماه در نه نمونه خاک با اختلاف در غلظت توکسافن و منبع انرژی برای میکروارگانیسم ها شامل بقایای گیاه پنبه و پودر یونجه انجام شد. در اولین روز شروع آزمایش و سه ماه پس از آن باقی مانده های توکسافن از نمونه های خاک استخراج و با روش گاز کروماتوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: گاز کروماتوگرام های باقی مانده های توکسافن نشان می دهند که در نمونه های خاک تقویت شده با بقایای گیاه پنبه تازه و یا پودر بونجه، تجزیه شدید توکسافن حادث گردید، در حالی که در نمونه های تقویت نشده و نمونه های حاوی بقایای گیاه تجزیه شده تجزیه بسیار کم و یا در حد صفر بود. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهند که توکسافن از طریق روند میکروبی بی هوازی در خاک تجزیه می گردد. به علاوه، افزایش منبع انرژی باعث تشدید فعالیت میکروارگانیسم می شود. بنابراین می توان گفت که مخلوط کردن مواد آلی با خاک وسپس غرقاب کردن آن می توان راهی عملی برای تجزیه توکسافن در خاک مزارع و در نتیجه کاهش سطح آلودگی محیطی با این حشره کش باشد. واژه های کلیدی:توکسافن، تجزیه میکروبی، بی هوازی ،خاک، سموم کلره،  غرقاب

Toxaphene, Microbial degradation, Anaerobic, soil, Chlorinated pesticides Flooding, توکسافن, تجزیه میکروبی, بی هوازی, خاک, سموم کلره, غرقاب