محمد جواد غروی
ملیحه نوبخت
شهرام خادم وطن
اسحاق بندانی
مونا روزبهانی
معصومه بخشایش
علی صمدی کوچکسرایی

چکیده   زمینه و هدف: انگل های لیشمانیا، در صورت فعال شدن ماکروفاژها قابل فاگوسیت شدن می باشند، این سازوکار با تولید رادیکال های فعال اکسیژن و نیتریک اکساید قابل انجام است، که از طریق ایمونومدولاتور ها صورت می گیرد. دراین مطالعه، تاثیر عصاره آبی سیر بر سلول های J۷۷۴ آلوده به انگل لیشمانیا ماژور و بیان ژن های iNOS و IFN γ مورد بررسی قرار گرفته است.   مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی سلول های J۷۷۴ با پروماستیگوت های انگل لیشمانیا ماژور (MRHO/IR/۷۵/ER) مجاور شدند. پس از ۷۲ ساعت، به سلول های آلوده شده، عصاره سیر در ۵ غلظت، ۲۵/۹، ۵/۱۸، ۳۷، ۷۴ و ۱۴۸ میلی گرم بر میلی لیتر اضافه شد، سپس پرولیفراسیون سلولی با آزمون MTT بررسی شد. پس از ۷۲ ساعت از مجاورت سلول های J۷۷۴ آلوده به انگل با IC۵۰ سیر، سوپ سلولی جمع آوری شد. RNA توتال این سلول ها استخراج و توسط آزمایش Reverse transcription polymerase chain reaction بیان ژن های IFN γ و iNOS بررسی گردید. از نمونه تیمار نشده با عصاره سیر به عنوان کنترل استفاده شد. تمامی نتایج طی ۳ مرحله با آزمون آماری t-student تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: غلظت IC۵۰ عصاره سیر ۳۷ میلی گرم بر میلی لیتر بود. بیان ژن های IFN γ و iNOS با روش RT-PCR نشان داد عصاره سیر با IC۵۰ موجب افزایش بیان ژن های iNOS و IFN γ در سلول های J۷۷۴ آلوده به لیشمانیا ماژور می شود.   نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سایتوکاین های ایمنی سلولی در توسعه و ایجاد پاسخ های ایمنی سلولی و با توجه به یافته های فوق، این فرضیه که احتمالا اثر سیر بر ایمنی سلولی ناشی از افزایش سیتوکاین INF γ و فعال شدن ژن iNOS است، تایید می شود.   واژه های کلیدی: عصاره آبی سیر، ژن های iNOS و IFN γ ، لیشمانیا ماژور، رده سلولی J۷۷۴

Aqueous Garlic Extract (AGE), IFNγ and iNOS genes, Leishmania major, J۷۷۴ cell line, عصاره آبی سیر، ژن های iNOS و IFNγ، لیشمانیا ماژور، رده سلولی J۷۷۴