سمیه خرمیان طوسی - Rafsanjan University of Medical Sciences
علی باقریان - Rafsanjan University of Medical Sciences
علی دره کردی - Vali-Asr University of Rafsanjan
مینا تاجیک

gte vml ۱]> چکیده زمینه و هدف: کارآیی کامپوزیت رزین های نوری وابسته به میزان پلیمریزاسیون آنهاست. حداقل زمان کیورینگ برای پلیمریزاسیون مطلوب۴۰ ثانیه است. شرکت سازنده کامپوزیت رزین P۶۰ کاهش زمان کیورینگ را از مزایای این کامپوزیت رزین ذکر کرده است. از آنجایی که افزایش طول عمر دستگاه های نوردهی و کاهش زمان درمان در دندانپزشکی کودکان مهم می باشد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان پلیمریزاسیون کامپوزیت رزین P۶۰ در بازه های زمانی ۲۰ و ۴۰ ثانیه با دستگاه های لایت کیور هالوژنه و Light emitting diode (LED) انجام گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی ۴۰ دیسک کامپوزیت رزین به قطر پنج و ضخامت دو میلی متر تهیه گردید. نمونه ها به صورت تصادفی به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند. گروه اول و دوم به ترتیب به مدت۲۰ و ۴۰ ثانیه با دستگاه هالوژن کیور شدند. گروه سوم و گروه چهارم نیز به ترتیب به مدت ۲۰ و ۴۰ ثانیه با دستگاه LED کیور گردیدند. سپس درجه پلیمریزاسیون نمونه ها با دستگاه اسپکتروسکوپی اندازه گیری شد. داده ها توسط آزمون واریانس دوطرفه تجزیه و تحلیل شدند (۰۵/۰=α). یافته ها: آزمون واریانس دوطرفه نشان داد که صرف نظر از نوع دستگاه لایت کیور، میزان پلیمریزاسیون به طور معنی داری در زمان ۴۰ ثانیه بیشتر از ۲۰ ثانیه بود. همچنین میزان پلیمریزاسیون به طور معنی داری در دستگاه هالوژن بیشتر از دستگاه LED بود. با این وجود در هر دو دستگاه، میزان پلیمریزاسیون در زمان ۲۰ ثانیه قابل قبول بود. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن محدودیت های یک مطالعه آزمایشگاهی، به نظر می رسد صرف نظر از نوع دستگاه لایت کیور، زمان تابش ۲۰ ثانیه ای برای کیور کردن کامپوزیت رزین P۶۰ کافی باشد. واژه های کلیدی: کامپوزیت رزین، میزان پلیمریزاسیون، درجه تبدیل رزین p۶۰

Resin composite, Polymerization rate, Degree of conversion, p۶۰ resin, کامپوزیت رزین, میزان پلیمریزاسیون, درجه تبدیل رزین p۶۰