بررسی اثر سمیت زایی غشاء پلاکت قابل تزریق(IPM ) در موش: یک گزارش کوتاه
عنوان مقاله: بررسی اثر سمیت زایی غشاء پلاکت قابل تزریق(IPM ) در موش: یک گزارش کوتاه
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-13-11_008
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-13-11_008
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
ستاره جعفر قلی زاده - Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
صالح نصیری - Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
عصمت میراب زاده اردکانی - Pasteur Institute, Tehran University, Tehran, Iran
علی اکبر سیف کردی - Sharif University & Islamic Azad University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
ستاره جعفر قلی زاده - Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
صالح نصیری - Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
عصمت میراب زاده اردکانی - Pasteur Institute, Tehran University, Tehran, Iran
علی اکبر سیف کردی - Sharif University & Islamic Azad University, Tehran, Iran
gte vml ۱]>
چکیده
زمینه و هدف: پلاکت های خون به طور کلی در بانکهای خون
به مدت ۳ تا ۵ روز نگهداری شده و در صورت عدم استفاده دور ریخته می شوند. فراورده غشاء
پلاکت قابل تزریقIPM: Infusible Platelet Membrane))
از پلاکت های تازه یا تاریخ گذشته انسانی تهیه می شود و کاهش زمان خونریزی در
حیوان ترومبوسیتوپنیک نظیر خرگوش را تصحیح می نماید. طبق استاندارهای فارماکوپه
اروپا جهت فراورده های دارویی زیستی از آزمایش تعیین سمیت زایی
استفاده شد و فراورده مورد آزمایش به موش تزریق می گردد. در این
مطالعه بررسی اثر سمیت زایی غیر طبیعی فراورده IPM در مدل حیوانی موش مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه
تجربی جهت
تولید فراوردهIPM ، از پلاکتهای تاریخ منقضی استفاده گردید. ابتدا پلاکت آمیخته شده و با اعمال
روش ذوب و انجماد لیز گردید. به منظور غیر فعال کردن آلودگی های ویروسی و
باکتریایی به مدت ۲۰ ساعت با استفاده از پایدارکننده سدیم کاپریلات پاستوریزه شده
و با ساکارز و سرم آلبومین انسانی فرموله گشته ودر انتها لیوفیلیزه گردید. میزان
نیم میلی لیتر از فراورده
با غلظت ۲ میلی گرم در کیلوگرم به صورت داخل وریدی به ۵ عدد
موش سالم به وزن ۱۷ تا ۲۲ گرم تزریق گردید.
یافته ها: مطابق قوانین فارماکوپه اروپا ظرف مدت
۲۴ ساعت پس از تزریق اگر هیچیک از موش ها نمیرند، فراورده مورد قبول واقع می گردد
و اگر بیش از یک موش بمیرد آزمایش رد می گردد و اگر فقط یک موش بمیرد آزمایش تکرار
می گردد. همچنین، در آزمایش ما هر ۵ موش زنده ماندند.
نتیجهگیری: دراین
تحقیق نتایج نشان دادند فراورده IPM به عنوان یک جایگزین مناسب برای
پلاکت ها در حیوان فاقد سمیت زایی و ایمن بوده و امکان آن را دارد که در مطالعات
بالینی مورد استفاده قرار گیرد و می تواند بالقوه به عنوان جایگزین پلاکتی در
آینده مصرف شود. با این حال مطالعات بیشتری جهت تایید جوانب مختلف ایمنی آن نیز باید
انجام گیرد.
واژه های کلیدی: غشا پلاکت قابل
تزریق، جایگزین های پلاکتی، سمیت زایی
کلمات کلیدی: Infusible Platelet Membrane, Platelet Substitute, Toxicity, غشا پلاکت قابل تزریق, جایگزین های پلاکتی, سمیت زایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1710777/