سمیه ابوالحسنی زاده
احمد مصدق
محمد مرادی
حسین حسینی نوه
مجید طاعتی مقدم

چکیده زمینه و هدف: مهم ترین موانع در کنترل شیگلوزیس انتقال شخصی به شخص و مقاومت به آنتی بیوتیک ها می باشند. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت دارویی و فراوانی ژن های اینتگرون های کلاس های I و II در انواع سویه های شیگلا جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های شهر کرمان می باشد. مواد و روش ها: دراین مطالعه مقطعی ۳۸ نمونه شیگلا با استفاده از روش آگلوتیناسیون با آنتی سرم اختصاصی بر روی اسلاید شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن ارزیابی شد. جهت شناسایی ژن های intI و intII از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) استفاده شد و سپس تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون دقیق فیشر انجام گردید. یافته ها: در این مطالعه ۲۱ مورد شیگلا فلکسنری (۲/۵۵%)، ۱۴ مورد شیگلا سونئی (۸/۳۶%) و ۳ مورد شیگلا بوئیدی (۸/۷%) مشاهده شد ولی شیگلا دیسانتری وجود نداشت. بیشترین مقاومت نسبت به آمپی سیلین دیده شد و نسبت به سیپروفلوکساسین هیچ مقاومتی مشاهده نگردید. ۲۱ نمونه (۲/۵۵%) دارای اینتگرون کلاس I و ۳۲ نمونه (۲/۸۴%) دارای اینتگرون کلاس II بودند. نتیجه گیری: با توجه به فراوانی بالای اینتگرون ها و مقاومت بالا در ایزوله های شیگلا، می توان با رعایت نکات بهداشتی و تجویز صحیح آنتی بیوتیک در بیمارستان ها از شیوع بیماری اسهالی ناشی از شیگلا جلوگیری کرد. واژه های کلیدی: شیگلا، PCR، اینتگرون، مقاومت آنتی بیوتیکی، دیسک دیفیوژن، کرمان

Shigella, PCR, Integron, Antibiotic resistance, Disk diffusion, Kerman, شیگلا, PCR, اینتگرون, مقاومت آنتی بیوتیکی, دیسک دیفیوژن, کرمان