سید قاسم زمانی - نویسنده مسئول، دانشیار مدعو دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
پیمان بلوری - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، نهادهایی فراملی و با حوزه تعیینی فعالیت در عرصه بهبود توسعه اقتصادی کشورها به حساب می آیند. اگر چه حوزه صلاحیت و اختیار این دو نهاد بر اساس اساسنامه از خصوصیات منحصربه فرد آشکاری برخوردار است، مقوله عدم اهتمام و اشاره به حقوق بشر به یک میزان در اساسنامه هر دو نهاد، نادیده گرفته شده است. بر این اساس، موقعیت حقوقی منتج از محدودیت های اساسنامه ای مورد اشاره در قبال ملاحظات حقوق بشری در این نهادهای مالی بین المللی، موجب شده است که این نهادها در زمینه پیامدهای حقوق بشری اقدامات خود، پاسخگو نباشند. لذا نیاز به توسعه ابزارهای حمایت از حقوق بشر در عرصه بین المللی در قبال اقدامات این کنشگران غیر دولتی بیش از پیش احساس می شود و هر تلاشی در جهت ارتقای مبانی مسئولیت پذیری مستقل نسبت به حقوق بشر در سطوح داخلی و بین المللی، مستلزم اعمال اصلاحات و تغییراتی در قواعد بین المللی و همچنین اساسنامه هر دو نهاد است.

صلاحیت, اختیارات, اساسنامه, بانک جهانی, صندوق بین المللی پول, حقوق بشر, مسئولیت پذیری, شخصیت بین المللی, شخصیت داخلی