امیر هوت پور - لیسانس علوم تربیتی
عبدالغفور بلوچکاری - لیسانس علوم تربیتی
محمد جدگال - لیسانس علوم تربیتی
علی اصغر نقشبندی - لیسانس علوم تربیتی

هوش مصنوعی به مجموعه ای از تکنولوژی ها و الگوریتم های ریاضی و کامپیوتری گفته می شود که برای شبیه سازی هوش و قابلیت های ذهنی انسان در کامپیوتر استفاده می شود. با دسترسی به توانایی های پردازشی و حافظه بالای کامپیوترها، هدف این است که نرم افزارها و سیستم های هوشمندی را بسازیم که بتوانند وظایفی را که در زمینه های مختلفی مانند شناخت الگو، تشخیص صدا، تصویر و متن، تصمیم گیری و پردازش زبان طبیعی مورد استفاده قرار می گیرند، به صورت خودکار و با دقت و سرعت بیشتری انجام دهند. هوش مصنوعی (artificial intelligence) را باید عرصه پهناور تلاقی و ملاقات بسیاری از دانشها، علوم، و فنون قدیم و جدید دانست. هوش مصنوعی (artificial intelligence) را باید عرصه پهناور تلاقی و ملاقات بسیاری از دانشها، علوم، و فنون قدیم و جدید دانست. ریشه ها و ایده های اصلی آن را باید در فلسفه، زبان شناسی، ریاضیات، روان شناسی، نورولوژی، و فیزیولوژی نشان گرفت و شاخه ها، فروع، و کاربردهای گونه گونه و فراوان آن را در علوم رایانه، علوم مهندسی، علوم زیست شناسی و پزشکی، علوم ارتباطات و زمینه های بسیار دیگر. هدف هوش مصنوعی بطور کلی ساخت ماشینی است که بتواند «فکر» کند. اما برای دسته بندی و تعریف ماشینهای متفکر، می بایست به تعریف «هوش» پرداخت.

هوش مصنوعی، پردازش، تصاویر، تفکر، ماشین ها