مقایسه استرس و فرسودگی شغلی پرستاران در بخش های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و غیرکووید-۱۹ در بیمارستان های تابعه آجا
عنوان مقاله: مقایسه استرس و فرسودگی شغلی پرستاران در بخش های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و غیرکووید-۱۹ در بیمارستان های تابعه آجا
شناسه ملی مقاله: JR_MILIT-24-4_002
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_MILIT-24-4_002
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه قویدل - گروه پرستاری اورژانس، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
امیرحسین پیشگویی - گروه مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
فائضه بنی یعقوبی - گروه پرستاری نظامی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
علی مرادی - کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
فرشید الازمنی نوده - گروه مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
فاطمه قویدل - گروه پرستاری اورژانس، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
امیرحسین پیشگویی - گروه مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
فائضه بنی یعقوبی - گروه پرستاری نظامی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
علی مرادی - کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
فرشید الازمنی نوده - گروه مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
زمینه و هدف: فرسودگی شغلی یکی از عمده ترین پیامدهای اجتناب ناپذیر استرس شغل است. پرستاران به دلیل مشکلاتشغلی و شرایط سختکاری بیشترین استرسشغلی را تجربه میکنند و در معرض فرسودگی شغلی بالایی قرار دارند. لذا هدف از انجام این مطالعه مقایسه استرس و فرسودگی شغلی در پرستاران بخش های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و غیرکووید-۱۹ بوده است. روش ها: این پژوهش، یک مطالعه مقطعی از نوع (توصیفی-تحلیلی) است که در سال ۱۴۰۰ انجام شد. جامعه آماری آن شامل پرستاران مراقبت کننده در بخش های بیماران مبتلا به کووید-۱۹و غیرکووید-۱۹ در بیمارستان های تابعه آجا در شهر تهران بود. تعداد ۹۶ پرستار به روش تمام شماری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های استرس شغلی HSE (مجری سلامت و ایمنی) و فرسودگی شغلی کپنهاگ، جمع آوری گردیده و توسط نرم افزار SPSS.v۲۵، آمار توصیفی و استنباطی و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین بعد فرسودگی کاری دو گروه پرستاران تفاوت معنادار وجود دارد و در پرستاران بخش های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بالاتر از بخش های بیماران غیر کووید-۱۹ بود (۰/۰۳=P < /span>). نتایج آزمون t مستقل بین ابعاد استرس شغلی دوگروه تفاوت معناداری را نشان نداد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون در بخش های بیماران غیرکووید-۱۹، بین فرسودگی کاری پرستاران با بعد نقش (۰/۰۳r=) و بعد تقاضا (۰/۰۲r=) و بین فرسودگی کار با مددجو با بعد کنترل (۰/۰۰۴r=) و بعد تقاضا (۰/۰۰۷=r) معنادار بود. در بخش های بیماران مبتلا به کووید-۱۹، نتایج آزمون پیرسون، بین فرسودگی شخصی با بعد تقاضا (۰/۰۱r=) معناداری را نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تنش های محیط کار و تاثیر آن بر فرسودگی شغلی پرستاران پیشنهاد می گردد مسئولین با برنامه ریزی مناسب جهت مشاوره های روان درمانی، برگزاری برنامه های مفرح و روحیه بخش، کاهش شیفتهای پی درپی، بهبود چرخه های کار-استراحت و اعطای موارد انگیزشی، عوامل فرسودگی شغلی پرستاران را کاهش دهند.
کلمات کلیدی: استرس, فرسودگی شغلی, پرستار, کووید-۱۹
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1711966/