نسرین شیرالی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال دانشجوی کارشناسی ارشد
سام جبه داری - عضو هیئت علمی

گره های شکبه های موردی را میتوان براساس نحوه تنظیم محدوده انتقال به دودسته تقسیم کرد دردسته اول گره هایی قرار گیرند که هیچگونه اختیاری برای تنظیم محدوده انتقال خود ندارند و تنها یک محدوده انتقال می توانند داشته باشند دردسته دوم گره هایی قرار میگیرند که توانایی تنظیم و تغییرمحدوده انتقال را درحین عملکر د شبکه دارند دراین مقاله فرض شده است که شبکه ناهمگن بوده و هرگره قادر است توان ارسالی خود را بصورت پلکانی تنظیم نماید و تمام گره ها یک توان ارسال ماکزیمم دارند مساله انتساب توان به این معنی است که به گره های شبکه سطوح مختلف توان را تخصیص دهیم بطوریکه کل شبکه همبند مانده و انرژی مصرفی کل شبکه کمترین مقدار ممکن را داشته باشد دراین مقاله به ارایه الگوریتم ی کارا جهت بهبود مساله انتساب توان با استفاده ازوزن دارکردن الگوریتم مشهورLMST می پردازیم با استفاده ازنتایج شبیه سازی مشاهده میگردد که الگوریتم پیشنهادی انرژی مصرفی شبکه را بهبود می بخشد.

انتساب توان، پروتکل کنترل توپولوژی، شبکه های موردی سیار