فاطمه حاجی اکبری - عضو هیات علمی دانشگاه کوثر بجنورد. بجنورد. ایران

بی تردید هر موجودی در عالم طبیعت از آفریدگار خود دارد. در آموزه های قرانی انسان ها به تفکر واندیشیدن در آفرینش طبیعت و نظام حاکم بر آن دعوت شده اند.اندیشوران اسلامی ضمن تاکی بر اخلاق زیست محیطی بر استخراج دانش آگاهی هایی مبتنی بر آموزه های درونی ادیان پرداخته تا در پرتو آن هم اهمیت وضرورت رفتار اخلاقی با سایر مووجودات را تبیین کنند و هم پیوند سایر مخلوقات در سرونوشت نهایی و معنوی انسان را متذکر شوند.حیوانات در قران گاهی به مثابه نماد قدرت و حکمت خداوند و گاهی به عنوان نماد بازگویی هشدار ها و تحذیر های خداوند طرح شده اند. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به بررسی آفرینش حیوانات در داستان های قرانی به عنوان نشانه های قدرت خداوند پرداخته است.داستان سگ اصحاب کهف ،زنده شدن چهار پرنده قطعه شده توسط حضرت ابراهیم ،خلق حیات با دمیدن حضرت عیسی درگل نزول من و سلوی برای بنی اسرائیل از جمله داستان های قرانی است که ویژگی مشترک در آن ها برجسته کردن حکمت و قدرت الهی است

محیط زیست، حیوانات، قرآن، قدرت خداوند