طاهره مسلمی کلولنی - دانشجوی دکتری، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
حسین میر سید حسینی - دانشیار، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
روح انگیز نادری - استاد، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران

هدف از این مطالعه بررسی زمان بلوغ کمپوست پوسته برنج و تاثیر آن بر برخی از خصوصیات کیفی بستر و شاخص­های رشد گل همیشه بهار، در شرایط گلخانه بود. در این بررسی زمان برای تولید کمپوست کامل، ۹۰ روز در نظر گرفته شد و نمونه برداری در زمان های صفر، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ روز انجام شد. شاخص­های جرم مخصوص ظاهری، C/N، EC، pH و مقادیر عناصر N، P و K جهت مقایسه کمی خصوصیات کمپوست اندازه­گیری شدند. نتایج نشان داد در مقایسه با مقادیر استاندارد موجود، کمپوست پوسته برنج ۹۰روزه (RHC۹۰) از کمپوست پوسته برنج ۶۰ روزه (RHC۶۰) خصوصیات کیفی بهتری داشته و پایدارتر است. جهت بررسی بلوغ RHC۶۰ و RHC۹۰ با شاهد در کاشت گل همیشه بهار، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه بستر متفاوت و شش تکرار انجام شد. بستر شامل خاک، ماسه و پرلیت و ماده آلی با نسبت­های مساوی و شاهد بدون ماده آلی بود. بیشترین تاثیر بر روی خصوصیات گل همیشه بهار که شامل سطح برگ، تعداد برگ، طول ساقه، حجم ریشه و وزن خشک و تر گیاه است در بستر دارای RHC۶۰ و صفات کلروفیل، میانگین قطر برگ و طبق گل در تیمار حاوی RHC۹۰ مشاهده شد. تیمار RHC۹۰ عملکرد بهتری را در گیاه نشان داد و در نتیجه قابل توصیه در بسترکشت همیشه بهار است. از طرفی با درنظرگرفتن کاهش زمان تولید و افزایش عملکرد و صرفه اقتصادی و توجه به شرایط ظاهری گل و نیاز فضای سبز، تیمار RHC۶۰ قابل توصیه در فضای سبز می باشد.

بلوغ, ثبات, کمپوست پوسته برنج, گل همیشه بهار